در این آیات، ماجرایی به صورت
مشروح آمده است، شاید به این دلیل که این داستان تنها یک بار در قرآن ذکر
شده، به علاوه نکات آموزنده فراوانی در آن وجود دارد که ایجاب چنین شرحی
می‌کند، از جمله اینکه : بهانه‌جویی شدید بنی اسرائیل در سراسر این داستان
نمایان است، و نیز درجه ایمان آنان را به گفتار موسی مشخص می‌کند و از همه
مهم‌تر اینکه گواه زنده‌ای است بر امکان رستاخیز.
مسخره کردن، کار افراد جاهل و بی‌خرد است!!
وَ إِذْ قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ
تَذْبَحُوا بَقَرَةً قالُوا أَ تَتَّخِذُنا هُزُواً قالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ
أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجاهِلِینَ (بقره 67)
و (به خاطر بیاورید) هنگامی که موسی
به قوم خود گفت: خداوند به شما فرمان می‌دهد (برای یافتن قاتل) ماده گاوی
را ذبح کنید، گفتند: آیا ما را به تمسخر می‌گیری؟ (موسی) گفت: به خدا پناه
می‌برم از اینکه از جاهلان باشم.
این سوره را به جهت این داستان، سوره بقره نامیده‌اند. فرمان ذبح گاو،
در تورات (تورات، سِفر تثنیه، فصل 21) به عنوان یک قانون قضایی مطرح شده
است و خلاصه‌ی ماجرا از این قرار بوده که مقتولی در بین بنی اسرائیل پیدا
شد که قاتل آن معلوم نبود. در میان قوم نزاع و درگیری شروع شد و هر قبیله،
قتل را به طایفه و قبیله‌ای دیگر نسبت می‌داد و خود را تبرئه می‌کرد.
در ادامه بخوانید...
برچسب‌ها:
گاو بنی اسرائیل,
سوره بقره,
قران
ادامه مطلب
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و هشتم خرداد ۱۳۹۱ساعت 16:53 توسط سرباز سایبری
|
