|
افسوس که عمري پي اغيار دويديم از يار بمانديم و به مقصد نرسيديم سرمايه ز کف رفت و تجارت ننموديم جز حسرت و اندوه متاعي نخريديم پس سعي نموديم که ببينيم رخ دوست جان ها به لب آمد، رخ دلدار نديديم ما تشنه لب اندر لب دريا متحيّر آبي به جز از خون دل خود نچشيديم اي بسته به زنجير تو دل هاي محبّان رحمي که در اين باديه بس رنج کشيديم چندان که به ياد تو شب و روز نشستيم از شام فراقت چو سحر گه ندميديم اي حجّت حقّ پرده ز رخسار برافکن کز هجر تو ما پيرهن صبر دريديم ما چشم به راهيم به هر شام و سحرگاه در راه تو از غير خيال تو رهيديم اي دست خدا دست برآور که ز دشمن بس ظلم بديديم و بسي طعنه شنيديم شمشير کَجَت، راست کند قامت دين را هم قامت ما را که ز هجر تو خميديم
+ نوشته شده در یکشنبه سیزدهم آذر ۱۳۹۰ساعت 16:1 توسط سرباز سایبری
|
گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن گفتم به نام نامیت هر دم بنازم گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم گفتم که دیدار تو باشد آرزویم گفتا که در کوی عمل کن جستجویم گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن گفتم ز حق دارم تمنای سکینه گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه گفتم رخت را از من واله مگردان گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان گفتم به جان مادرت من را دعا کن گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن گفتم ز هجران تو قلبی تنگ دارم گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن گفتا به آب دیده دل را شستشو کن گفتم دلم از بند غم آزاد گردان گفتا که دل با یاد حق آباد گردان گفتم که شام تا دلها را سحر کن گفتا دعا همواره با اشک بصر کن گفتم که از هجران رویت بی قرارم گفتا که روز وصل را در انتظارم
+ نوشته شده در جمعه یازدهم آذر ۱۳۹۰ساعت 12:31 توسط سرباز سایبری
|
داشتم با خودم فکر می کردم که چرا غیبت باید اینقدر طولانی باشه ..... یاد اون حدیثی افتادم که اعمال ما شیعیان رو عامل تاخیر فرج امام مهدی عنوان می کنه .... دو شب ژیش این ابیات را بر اساس این ذهنیت سرودم ......
دانی چرا جدائیم از یاوران مهدی ؟
دانی چرا بماندیم از پیروان مهدی ؟
دانی چرا نباشد عشقش به قلب خیره
دانی چرا رهائیم از راهیان مهدی ؟
هر صبح و شب به ناله گوئیم ای خدایا
آخر چرا نبینیم نور جمال مهدی ؟
ما در درون دلها ، دشمن به عدل و دادیم
آخر چگونه خواهیم دوران عدل مهدی؟
ما تشنه تقلب ، تزویر و آب و رنگیم
آخر چگونه گردیم از حامیان مهدی ؟
عادت شده به مردم ، سختی به جان مظلوم
آخر چگونه گردیم از مخلصان مهدی ؟
فرهنگ غیرت و عشق رفته است از دل ما
آیا دگر رهائیم از راه پاک مهدی ؟
تقوی شده به نام و اخلاص در زبانها
دیگر چگونه گردیم از زائران مهدی ؟
مستی شهوت و زور برده است غیرت ما
آخر چگونه برپا گردد قیام مهدی ؟
بس قلبها سیاه و بس چشمها به رنگ است
این چشمها نبیند دیگر جمال مهدی
این دستها دگر نیست در کار خیر و نیکی
دست خدا نباشد با دشمنان مهدی
در اندرونی خود مشتاق ربط و بندیم
آخر چگونه گردیم از عاشقان مهدی ؟
این قلبها به عشق شهرت ز شوق لرزد
قلب سیه نباشد چون جلوه گاه مهدی
از آه و اشک مظلوم دیگر دلی نلرزد
این دل چگونه باشد اندر سپاه مهدی ؟
چشمان ما به دنیا مفتون و خیره گشته
این چشمها نباشد چشم انتظار مهدی
ما در طریق عشقش صد خار و خش فشاندیم
آخر چگونه افتد بر ما نگاه مهدی ؟
مهدی به کرده هایم هر شب نظاره کرده
این کرده ها نباشد اندر رضای مهدی
نامش شده شفا و حلال مشکلاتم
در فکر من نیاید امدادهای مهدی
ای خالق دوگیتی برگیر پرده ها را
تا من به چشم بینم رخسار ماه مهدی
بنما عنایتی تا گردیم پاک و آزاد
غرق سرور گردیم با انقلاب مهدی
زهرا فراهانی – 24 خرداد 1387
+ نوشته شده در شنبه سیزدهم مهر ۱۳۸۷ساعت 16:33 توسط سرباز سایبری
|
اذان جمکران شوری به پا کرد دلم را از غم عالم جدا کرد
+ نوشته شده در شنبه پنجم مرداد ۱۳۸۷ساعت 18:24 توسط سرباز سایبری
|
تقدیم به شهدای ایرباس ایران که توسط موشک امریکای جنایتکار به شهادت رسیدند:
گفتی حقوق بشر و شلیک کردی! مگر من بشر نبودم دشمن تروریست امریکایی...... اینک منم,من! برخاسته در قامت یک شهید خون خواه مظلومان خون خواه بشریت خواهان حقوق بشر گفتی حقوق بشر و شلیک کردی دورغ گفتی دروغ تو نه به حقوق اعتقاد داری و نه به بشر من نماد حقوق بشر خواهی توام خوب به من نگاه کن من شهید ایرباسم.......
+ نوشته شده در پنجشنبه سیزدهم تیر ۱۳۸۷ساعت 14:7 توسط سرباز سایبری
|
چه انتظار عجيبي ....! تو بين منتظران هم عزيز من چه غريبي عجيب تر كه چه آسان نبودنت شده عادت چه كودكانه سپرديم دل به بازي قسمت چه بيخيال نشستيم ! چه كوششي ، چه وفايي ...؟! فقط نشسته و گفتيم : خدا كند كه بياي
+ نوشته شده در شنبه یکم تیر ۱۳۸۷ساعت 9:20 توسط سرباز سایبری
|
كدام جمعه دعا مستجاب خواهد شد سوار صاعقه پا در ركاب خواهد شد كدام جمعه ز تاثير تابش خورشيد دلي‌كه يخ‌زده از غصه‌آب‌خواهد‌شد كدام جمعه ز عطر بهشتي گل ياس بهار غرق شميم گلاب خواهد شد كدام جمعه شود بخت عاشقان بيدار وچشم‌فتنه عالم بخواب‌خواهد شد كدام جمعه خدايا ز فيض گريه شوق بهار و باغ و چمن كامياب‌خواهد شد كدام جمعه بگو يا محول الاحوال در آسمان وزمين انقلاب خواهد‌شد جمال‌روشن آن‌ماه پشت پرده غيبت كدام جمعه‌برون‌از حجاب خواهد‌شد كدام جمعه به‌خورشيد ميخورد پيوند كدام جمعه پر از آفتاب خواهد شد هزار جمعه چشم انتظار در راه‌است كدام‌جمعه‌دعا‌مستجاب‌خواهد شد  بر چهره پر ز نور مهدي صلوات
بر جان و دل صبور مهدي صلوات
تا امر فرج شود مهيا بفرست
بهر فرج و ظهور مهدي صلوات
+ نوشته شده در شنبه یکم تیر ۱۳۸۷ساعت 9:18 توسط سرباز سایبری
|
السلام علیک ایتها الصدیقة الشهیده یا بضعة رسول الله فاطمة الزهرا و رحمة الله وبرکاته علیک منی سلام الله ابدا ما بقیقت و بقی الیل و النهار و اسئل الله بحقک و بحق ابیک و بحق بعلک و بحق بنیک و السر المستودع فیک ان تجعلنی من شیعتکم و اشیاعکم والمستشهدین بین یدیکم
این غزل رو که در مورد مصائب نوین اهل بیت عصمت و طهارته تقدیم می کنم به پیشگاه آن حضرات ادعای عشقبازی شب یه شب بالا گرفت عشق مـُـرد و جای او غفلت پرستی پا گرفت گر چه لبها نام او را می کنند اینجا ادا این اداداری شعور و شور را یکجا ،گرفت گوئیا ارباب غیر از چشم و ابرو هیچ نیست جای دستورش بباید بازوانش را گرفت ای که می گویی سگ ارباب بودن بهتر است آیه تطهیر حق سگ شدن از ما گرفت ای رسول ترک را اسباب غفلت کرده گان سگ نماند او گشت آدم، راه استعلا گرفت ادعای شور و مستی صحبت از دیوانگی آش شور خود پرستی طعم یا زهرا گرفت وحی نازل میشود بر حلقه دیوانگان تک به تک پیغمبرند اینها بسی امضاء گرفت لخت شو حرف از حیای حضرت عباس نیست باید اینجا لخت و عور و بی خبر احیا گرفت پوست دین را بکن این اسب دارد استوخان بعد مجنون شو بزن باید ره صحرا گرفت از مناجات علی این قوم خودسر بی خبر سیره مولا کجا و راه اینها ، تا گرفت بارالها کاش همرنگ رفیقانت شوم عاشقم کن تا تواند دل ره دریا گرفت
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و یکم خرداد ۱۳۸۷ساعت 19:25 توسط سرباز سایبری
|
حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود --- نام زهرا بهتر از عطر هزاران یاس بود ای که بستی راه به زهرا در میان کوچ ها --- گردنت را می شکیت انجا اگر عباس بود
+ نوشته شده در دوشنبه سی ام اردیبهشت ۱۳۸۷ساعت 17:5 توسط سرباز سایبری
|
وقتی جنازه ی منو تو خاک غربت میزارن تو دهن بسته من یه زره تربت میزارن وقتی همه جنازمو جا میزارن تنها میشم میون تاریکی قبر منتظر مولا میشم وقتی فرشته ها میان,من مضطرب روی زمین صدایی از دور میرسه این میت و رها کنید چرا غذابش می کنید,چکار دارید با بدنش گرچه گنه کاره ولی بوی حسین میده تنش .:: ای عزیز زهرا,کی خواهی امد,ما منتظریم ::.
+ نوشته شده در شنبه بیست و یکم اردیبهشت ۱۳۸۷ساعت 5:18 توسط سرباز سایبری
|
سلام امروز شعر زيبا و با مفهومي به چشمم خورد که بد نديدم شما هم اون رو بخونيد. اين شعر رو يک بچه آفريقايي گفته و گويا کانديداي جايزه ادبي سال ۲۰۰۵ هم شده بود. When I born, I Black And you White fellow, When you born, you pink When you sick, you Green ترجمه شعر: وقتي که به دنيا مي آم ، سياهم وقتي بزرگ مي شم ،سياهم وقتي زير آفتاب مي رم، سياهم وقتي مي ترسم، سياهم وقتي مريض مي شم، سياهم و وقتي مي ميرم ، هنوز سياهم
اما تو مرد سفيد .وقتي به دنياي مي آي ، صورتي رنگي وقتي بزرگ مي شي ، سفيدي وقتي زير آفتاب مي ري، سرخي وقتي سردت ميشه ، نيلگوني وقتي مي ترسي ، زردي وقتي مريضي ، سبزي و وقتي مي ميري ، خاکستري و اونوقت به من مي گي رنگين پوست؟؟؟
+ نوشته شده در سه شنبه چهاردهم اسفند ۱۳۸۶ساعت 15:55 توسط سرباز سایبری
|
|
|
