اول امام شناسی و دوم شیعه شناسیابتدا در این زیارت نامه شریف، به این نکته واقف می شویم که امام و پیشوای معصوم ما دارای چه ویژگی هایی است. ثانیاً در می یابیم که ما به عنوان پیروان آنها باید چه خصوصیاتی را دارا باشیم. علم
غیب و دانش ذاتی امام که از منبع لایزال الهی سرچشمه می گیرد، تنها به او
داده شده است. از گذشته و آینده و تمام اسرار آفرینش اطلاع دارد در این مقال به طور خلاصه و اجمال به رکن اول یعنی مسأله ی امام شناسی اشارتی خواهم داشت. امام و پیشوا در فرهنگ شیعی دارای مفهومی خاص می باشد. برخلاف مکتب خلافت که امام صرفاً جنبه ی رهبری و مدیریت سیاسی جامعه را بر عهده دارد، امام در نزد شیعیان مقامی فراتر از آن بر عهده دارد. امامان معصوم در دیدگاه ما شیعیان، دارای دو جنبه ی مُلکی و ملکوتی هستند. جنبه ی ملکی حضرات معصومین ناظر به جنبه ی انسانی آنهاست. انسانهایی کامل و در اوج. اگر سخن از شهامت و شجاعت باشد آنان در اوجند. اگر از مهربانی و رأفت سخن بگوییم، آنها بر فراز قله های مهرورزی به انسانها قرار دارند. اگر صحبت از یتیم نوازی و توجه آنان به کودکان بی سرپرست باشد، آنها سرآمد روزگار خویش هستند .
امام، انسان است. اما چه انسانی. امیرالمومنین یک بشر است. اما کیف بشر؟!اما جنبه ملکوتی امامان به جنبه هایی گفته می شود که آنها را از انسانها عادی جدا می کند. قدرتهایی را در بر می گیرد که خدا تنها و تنها به آنها اختصاص داده است. هیچ کس حتی بزرگان و عارفان و علما در آن مقامات و مراتب با آنها شریک و سهیم نیستند. مثلاً مقام مفترض الطاعه بودن امام از مقامات مخصوص به اوست. علم غیب و دانش ذاتی امام که از منبع لایزال الهی سرچشمه می گیرد، تنها به او داده شده است. از گذشته و آینده و تمام اسرار آفرینش اطلاع دارد. ابتدا
در این زیارت نامه شریف، به این نکته واقف می شویم که امام و پیشوای معصوم
ما دارای چه ویژگی هایی است. ثانیاً در می یابیم که ما به عنوان پیروان
آنها باید چه خصوصیاتی را دارا باشیم زیارت جامعه به این نکته اشاره دارد. امام هادی علیه السلام در توصیف مقامات امام می فرمایند: اصطفاکم بعلمه وارتضاکم لغیبه و اختارکم لسره... یعنی خدای متعال شما اهل بیت را بر علم و دانش لایزال خود برگزید و شما را بر غیب خویش پسندید و شما را بر سرّ خود اختیار نمود. در جای دیگر می فرماید: وَ رَضیَکُم خُلفاءَ فی اَرضِه... و حَفَظةً لسِرِّه و خزنةً لعلمه یعنی خدای متعال پسندید شما را به عنوان جانشینان خود بر روی زمین و حافظان سرّ او و گنجینه های دانش الهی. امامان معصوم که درود خدا بر تک تک آنان باد، ترجمان وحی الهی هستند.(تَراجِمَةً لِوَحیِهِ) تنها در مقابل آنها باید زانو زد و معارف الهی را آموخت. ولایت آنها مایه ی امان از آتش دوزخ است. مقام شفاعت از آنِ آنهاست(و شفعاء دار البقاء) و از آنِ کسانی که آنها می پسندند. پاکی و عصمت از گناه و حتی لغزش و اشتباه از جمله ابعاد ملکوتی آنان است. عصمکم الله من الزلل و آمنکم من الفتن و طهرکم من الدنس و اذهب عنکم الرجس اهل البیت و طهرکم تطهیرا یعنی خدا شما را از لغزشها حفظ كرد، و از فتنهها ایمن داشت، و از آلودگى پاك كرد،و پلیدى را از شما ببرد، و پاكتان نمود، پاككردنى شایسته. شناخت واقعی و صحیح امام، آگاهی از این مسایل و پذیرش تمام آن مراتب است. اینها تنها پاره ای از مراتب ملکوتی ائمه ی بزرگوار بود. مراتب دیگر آنها مجالی دیگر می طلبد که انشاءالله در مقالات بعد به برخی دیگر از آنها خواهم پرداخت. برچسب‌ها: مقاله, امام هادی, امام شناسی
+ نوشته شده در پنجشنبه چهارم خرداد ۱۳۹۱ساعت 17:40 توسط سرباز سایبری
|
|
|
