|
بعد نبوت بعد دیگر انتظار، توجه به پیامبران و مکتب پیامبران، تجدید عهد با آنان است، و همچنین توجه به مقام هدایت پیامبر اکرم(ص). منتظران، چشم به راه کسی هستند که در او صفات و آثار پیامبران گرد آمده است، وهنگامی که ظاهر گردد، آن آثار در او دیده خواهد شد. هر کس دوست دارد آدم، شیث ، نوح ، ابراهیم ، موسی ،عیسی ، داود ، سلیمان ، یوسف(ع) و… و محمد(ص) را ببیند، می تواند آنان را در “مهدی” (عج ) ببیند. او می آید تا آرمان پیامبران را تحقق بخشد، دین خدایی را بگستراند، و ندای توحید را به همه سوی ببرد. مهدی (عج) ، از اهل بیت پیامبر(ص) است. او فرزند فاطمه(س) و نواده حضرت محمد(ص) است. او فرزند علی(ع) و حسین(ع) است. او دوازدهمین وصی و جانشین پیامبر است. چون ظاهر گردد، پرچم پیامبر را در دست گیرد و به سنت پیامبر عمل کند. نخستین اصحاب او ۳۱۳ تن به تعداد اصحاب پیامبر در جنگ ” بدر” خواهد بود. پیامبر اکرم (ص) ، از آمدن او خبرداده، و درباره او بسیار سخن گفته است. چون اوآشکار گردد، دین جدش پیامبر( ص) را رواج دهد و حاکم سازد. امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کس از شما، در حال انتظار ظهور حاکمیت دین خدا درگذرد، مانند کسی است که درخدمت قائم باشد، و درخیمه او…نه بلکه مانند کسی است که در رکاب قائم بجنگد، نه به خدا سوگند، بلکه مانند کسی است که در رکاب پیامبر (ص) شهید شده باشد. این تعالیم همه، توجه دادن به اصل مهم نبوت ، یاد آن و تأکید بر آن است . بعد معاد معاد، بازگشت انسان به نزد خدا، ورود به جهان پایدار و شروع زندگی اصلی و حیات خالص است. مرگ دروازه این راه است. انسان از هنگام احتضار ، در جریان حیات بعدی خویش قرار می گیرد، و عالم دیگر او آغاز می گردد. انسان با مرگ، هست می شود، از هستی ناقص و ناپایدار، به هستی خالص و کامل و پایدار منتقل می گردد. از قطار سریع السیر زندگی در این جهان، به ایستگاه رسیدگی به کارنامه دوران سفر پا می نهد، و سپس وارد شهر زندگی همیشگی می شود. دوران حیات انسان، یک کلاس و یک امتحان است و مرگ، اعلام ختم جلسه امتحان است. رستاخیز، روز نمره خوانی و اعلام نتیجه است. به هر حال ، در امر انتظار، اصل اعتقادی بسیار مهم ” معاد”، و بازگشت مسئولانه به نزد خداوند، همواره حضور دارد. این حضور در سه جهت نمودار است: جهت اول: اینکه مهدی(ع) ، به هنگام ظهور، ستمگران را کیفر می دهد، ظالمان را به سزای اعمال خود می رساند، مؤمنان را عزیز می دارد و رحمت الهی را به سزاواران می چشاند. و این خود نمونه ای است از چگونگی معاد و رستاخیز. جهت دوم: اینکه به هنگام ظهور مهدی (ع) ، گروهی از پاکان و پلیدان به جهان باز می گردند، و به تعبیر قرآن کریم: ” از هرامتی، دسته ای را باز می گردانیم” ” وَ یومَ نَحشُرُ مِن کُلِّ اُمَّةٍ فَوجاً.( نمل /۸۳) و این خود قیامت صغرایی است، و نشانه ای است برای قیامت کبری. جهت سوم : اینکه ظهور مهدی”ع ء” ، از ” اشراط ساعت” است، یعنی : علائم قیامت. یکی از علائم و نشانه های حتمی قیام قیامت و فرا رسیدن رستاخیز، ظهور مهدی (ع) است. مهدی پیش از قیامت می آید، و تا او نیاید و حکومت عدل را در جهان بر پای ندارد، عمر جهان به سر نمی رسد، و قیامت بر پا نمی گردد. بدینسان می نگریم که مسئله انتظار موعود، روابطی بسیار عمیق با اصل اعتقادی معاد دارد. و بدینسان می نگریم که ” انتظار”، شاخص مَُنوَّرِ ابعاد عقاید حقه است.
بعد قرآن امر مهم دیگری که هر منتظری باید متوجه آن باشد، کتاب خدا و قرآن کریم است . مهدی (ع )، زنده کننده همه احکام قرآن است. انسان منتظر، همواره این آرمان را در دل زنده می دارد، که روزی با ظهور مهدی آل محمد(ص) ، و آخرین خلیفه آورنده قرآن، احکام قرآن جاری شود، و قرآن در سراسر جهان حاکمیت یابد، و کتاب آسمانی، برنامه زندگی انسان زمینی گردد ، چنانکه این موضوع، در احادیث بسیار، آمده است. بدینگونه، توجه به قرآن کریم و نورانیت و هدایت قرآن نیز، جزء مسائل عمده انتظار است.
بعد عدل بعد عدل و دادگری و توجه به آن نیز در مسئله انتظار، بسیار روشن است. انتظار مهدی (ع ) ، انتظار ظهور عدل است، عدل جهانی، عدل آفاقی و انفسی. مهدی (ع ) مظهر اسماء الهی است، از جمله این دو اسم مبارک:” یا عَدلُ یا حَکیم” است . مهدی (عج ) تجسم اعلای حق، و تحقق والای عدل است. اوست که جهان آکنده از بیداد را آکنده از داد می سازد، و عدل خدایی را در همه جا و همه سوی سرایت می دهد و او مظهر دادگری فراگیر است. به طورکلی، تداعی موضوع عدل و عدالت و جهانگیر شدن آن، از انتظار ، جزء بدیهیات است. انتظار، یعنی چشم به راه امامی داشتن که چون بیاید جهان را از عدل و داد مملو سازد، از آن پس که از ظلم و جور مملو شده باشد.
بعد توحید یکی از ابعاد مهم انتظار، که پیوسته باید مورد توجه باشد، بعد توحیدی آن است. انتظار، در ماهیت خود ، انسان منتظر را متوجه مبدأ عالم، خدای جهان و سرچشمه همه هستها و هستیها می کند. انسان منتظر، همواره ، چشم به راه فرجی است که به قدرت مطلقه الهی تحقق خواهد یافت. منتظران، چشم به راه ” مهدی” (عج ) هستند. مهدی کیست؟ بنده خدا، خلیفه خدا و ولی خدا در زمین که به قدرت خدا زنده است، مشغول عبادت خدا، غرق در خدا و واسطه گرداندن اوضاع جهان ، و روزی به امر خدا است و برای استقرار بخشیدن به دین خدا و نجات جامعه بشری ظاهرخواهد شد. توجه در این امر، همواره ، به خدای متعال است. و این بعد توحیدی انتظار، و توجه به خدا و طلب فرج از درگاه خدا، از مهمترین اصول این اعتقاد و باور است. منتظران باید، همیشه متوجه درگاه کبریایی الهی باشند، و روی دل به سوی خدا کنند، و از پیشگاه لایزال، طلب گشایش و فرج نمایند. این تعلیم را پیشوایان یاد کرده اند. پیامبر اکرم(ص) می فرماید: اَفضَلُ اَعمالِ اُمَّتی ، انتظارُ الفَرَجِ مِنَ الله- عزَّوجلَ. ” بهترین اعمال امت من، انتظار رسیدن فرج است از نزد خدای عزیز جلیل. علی (ع) می فرماید: اَفضلُ عبادةِ المؤمن، انتظارُ فَرَج الله. ” بهترین عبادات مؤمن ، چشم به راه فرج خدایی داشتن است. امامت اعتقاد به امامت نیز در انتظار به خوبى روشن است. امام مهدى ـ ارواحنا فداه ـ وصىّ رسول خدا و خاتم ائمّه ى طاهرین است; امامان همه او را یاد کرده اند. آن حضرت مظهر قائم جارى امامت است و دین خدابه او قیام مى کند و زنده مى شود. او مشعل راه حیات و تکلیف است، انتظار ظهور او بزرگترین تأکید است بر اصل اعتقادى امامت و رهبرى. در احادیث تأکید بسیار شده بر شناخت امام و خط امامت; امام صادق ـ علیه السلام ـ مى فرماید: «امام خود را بشناس اگر امام را شناختى چه ظهور زودتر اتفاق افتد یا دیرتر، به تو زیانى نمى رساند» در احادیث ائمه ـ علیهم السلام ـ تأکید شده بر اینکه در عصر غیبت، راه امامان را بپیمائید و از تعالیم و احکام آنان پیروى کنید. به تولاى آنان چنگ زنید و از دشمنان و مخالفان آنان تبرى بجوئید و کناره گیرید
برچسب‌ها: مهدویت, امام زمان, نبوت, انتظار
+ نوشته شده در پنجشنبه پانزدهم دی ۱۳۹۰ساعت 11:15 توسط سرباز سایبری
|
|
|
