چون حضرت سيدالشهداء عليه السلام به درجه رفيعه شهادت رسيد اسب آن حضرت در خون آن حضرت غلطيد و سرو كاكل خود را به آن خون شريف آلايش داد و به اعلي صوت بانگ واويلي برآورد و روانه به سوي سراپرده شد چون نزد خيمه آن حضرت رسيد چندان صيحه كرد و سر خود را بر زمين زد تا جان داد دختران امام عليه السلام چون صداي آن حيوان را شنيدند از خيمه بيرون دويدند ديدند اسب آن حضرتست كه بي‌صاحب غرقه به خون مي‌آيد پس دانستند كه آن جناب شهيد شده آن وقت غوغاي رستخيز از پردگيان سرادق عصمت بالا گرفت و فرياد واحسيناه و واماماه بلند شد. شاعر عرب در اين مقام گفته:

يَنوُحُ وَ يَنعْي الظّامِي الْمُتَرَمِلا
فَعايَنَّ مُهْر السّبْطِ وَ السَّرجُ قَدْخلا
وَ اَسكَبْنَ دَمْعاً حَرُّ لَيْسَ يُصْطَلي

وَ راحَ جَوادُ السّبْطِ نَحْوَ نِسآئِهِ
خَرَجْنَ بُنَيّاتُ الرَّسُولِ حَوا سِراً
فاَدْمَيْنَ باللَّطْمِ الْخُدود لِفَقْدِهِ

و شاعر عجم گفته:

كه با زين نگون شد سوي خرگاه
تن عاشق كشش آماج پيكان
كه چون شد شهسوار روز محشر
چه با او كرد خصم بدسگالش
كه جويا گردد از حال برادر
نداند كس بجز داناي احوال

بناگه زفرق معراج آنشاه
پر و بالش پر از خون ديده گريان
برويش صيحه زد دخت پيمبر
كجا افكنديش چونست حالش
سوي ميدان شد آن خاتون محشر
ندانم چون بدي حالش در آنحال

راوي گفت پس ام كلثوم دست بر سر گذاشت و بانگ ندبه واویلی برداشت و مي‌گفت:

وا مُّحَمَّداه وا جَدّاه وا نبيّاه وا اَبَا الْقاسِماه وا عَلِيّاه وا جَعْفَراه وا حَمْزَتاه وا حَسَناه هذا حُسَيْنٌ بِالْعَرآءِ صَريحٌ بِكَرْبَلا مَحُزوزُ الرَّاسِ مِنَ الْقَفا مَسْلوُبُ الْعِمامَهِ وَ الرّداء.

و آنقدر ندبه و گريه كرد تا غش كرد. و حال ديگر اهلبيت نيز چنين بوده و خدا داند حال اهلبيت آن حضرت را كه در آن هنگام چه بر آنها گذشت كه احدي ياراي تصور و بيان تقرير و تحرير آن نيست. وَ فيِ الزّيارَهِ الْمَرْويَّهِ عَنِ النّاحِيَهِ الْمُقَدَّسَه.

وَ اسْرَع فرسُك شارداً الي خيامك قاصداً مُهمْهِما باكياً فلمّا رَاَيْن النساءُ جوادك مخزْياً و نظرْن سرجك عليهِ ملوِيّا برزْن من الخدور ناشرات الشُعور علي الخدود لاطِمات و عن الوُجوه سافِرات و باْلعَويل داعيات و بعدَ العِزّ مُذِلَّلاتٍ و الي مَصْرعك مبادرات و الشِمرُ جالسٌ علي صدرك مُوْلع‏ٌ سيفه علي نَحرك قابضٌ علي شَيْبتكِ بيده ذابحٌ لك بمُهَّنده قد سكنت حواسُّك و خفيت انفاسك و رفع علي الْقناه رَاسُك.

راوي گفت چون لشكر ، آن حضرت را شهيد كردند به جهت طمع ربودن لباس او بر جسد مقدس آن شهيد مظلوم روي آوردند، پيراهن شريفش را اسحق (لعين) ابن حيوه حضرمي برداشت و بر تن پوشيد و مبروض شد و موي سر و رويش ريخت، و در آن پيراهن زياده از صد وت ده سوراخ تير و نيزه و شمشير بود.

عمامه آن حضرت را اخنس (لعين) ابن مرثد و به روايت ديگر جابرن يزيد ازدي براشت و سر بست ديوانه يا مجذوم شد. و نعلين مباركش را اسود (لعين) بن خالد ربود. و انگشتر آن حضرت را بحدل (لعين) بن سليم با انگشت مباركش قطع كرد و ربود. مختار به سزاي اين كار دستها و پاهاي او را قطع نمود و گذاشت او در خون خود بلغطيد تا به جهنم واصل گرديد. و قطيفهء خز آن حضرت را قيس (لعين) بن اشعث برد و از اين جهت او را قيس القطيفه ناميدند.

روايت شده كه آن ملعون مجذوم شد و اهلبيت او از او كناره كردند و او را در مزابل افكندند و هنوز زنده بود كه سگها گوشتش را مي‌دريدند.

زره آن حضرت را عمر سعد (ملعون) برگرفت و وقتي كه مختار او را بكشت آن زره را به قاتل او ابوعمره بخشيد، و چنين مي‌نمايد كه آن حضرت را دو زره بوده زيرا گفته‌اند كه زره ديگرش را مالك بن يسر ربود و ديوانه شد. و شمشير آن حضرت را جميع بن الخلق اودي، و به قولي اسود بن حنظله تميمي، و به روايتي فلافس نهلشي برداشت، و اين شمشير غير از ذوالفقار يا امثال خود از ذخاير نبوت و امامت مصون و محفوظ است.

مؤلف گويد كه در كتب مقاتل ذكري از ربودن جامه و اسلحه ساير شهداء‌ رضوان الله عليهم نشده لكن آنچه به نظر مي‌رسد آن است كه اجلاف كوفه ابقاء‌ بر احدي نكردند و آنچه بر بدن آنها بود ربودند. ابن نما گفته كه حكيم (لعين) بن طفيل جامه و اسلحه حضرت عباس عليه السلام را ربود.

در زيارت مرويه صادقيه شهداء‌است وَ سَلَبُوكُم لاْبْن سُميَّ وَابْن اكِلَه الاَكْباد.

در بيان شهادت عبدالله بن مسلم دانستي كه قاتل او از تيري كه به پيشاني آن مظلوم رسيده بود نتوانست بگذرد و به آن زحمت آن تير را بيرون آورد چگونه تصور مي‌شود كسي كه از يك تير نگذرد از لباس و سلاح مقتول خود بگذرد. در حديث معتبر مروي از زائده از علي بن الحسين عليه السلام تصريح به آن شده در آنجا كه فرموده:

وَ كَيْفَ لا اَجْزَعْ وَ اَهْلَعُ وَ قَدْاَرَي سَيّدي وَ اخْوَتي وَ عُمُومَتي و وَلَدِ عَمّي وَ اَهْلي مُصْرَعينَ بِِدِمائِهِمْ مُرَمَّلين بِالّْعراءِ مُسْلَبينَ لايُكْنَفُونَ وَلا يُواروُنَ.

برگرفته از کتاب منتهی الامال ، مولف حاج شیخ عبّاس قمی

+ نوشته شده در  یکشنبه سی ام دی ۱۳۸۶ساعت 15:55  توسط سرباز سایبری  | 

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه های غریبانه قصه پردازم

به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار

که از جهان ره و رسم سفر براندازم

 

                       

+ نوشته شده در  یکشنبه سی ام دی ۱۳۸۶ساعت 15:53  توسط سرباز سایبری  | 
 

به مناسبت اغاز دهه اول محرم با همکاری پایگاه بسیج ثارالله مراسمی با سخنرانی حجت الاسلام ایلخانی از امشب به مدت 10 روز در محل مسجد و حسینیه ثارالله مشهد برگزار می باشد. ساعت اغاز مراسم 21 می باشد.

بخشهای مراسم:

قرائت زیارت عاشورا

سخنرانی حجت الاسلام ایلخانی

سینه زنی با مداحی مداحان اهل بیت (ع)

مکان : مشهد, بلوار وکیل اباد-سه راه کوکا کولا-خیابان کوثر-کوثر8- مسجد ثارالله  

تلفن : 8812728-0511

التماس دعا : هیات منتظان مهدی (عج)

+ نوشته شده در  جمعه بیست و یکم دی ۱۳۸۶ساعت 18:54  توسط سرباز سایبری  | 
*h-ì/ /1 9bì/g h 9ed

 رسالت تبیین «مکتب» و تصحیح باورهای مردم در مسائل عقیدتی و بینشی، بر عهده «امام» است. امامان با سخن و عملشان هم صورت صحیح اعتقادات را می‌نمایانند، هم با انحرافات عقیدتی مقابله و مبارزه می‌کنند. این که توحید ناب چیست و خداباوری و عقیده به مبدا و معاد چه نقشی در زندگی دارد و شیوه انبیا و مرامشان کدام است و تداوم خط رسالت در قالب «امامت» چگونه است و دین چیست و اهل‌بیت علهیم‌السلام کیانند و چه مسوولیتی دارند و وظیفه امت در قبال امام چیست، همه و همه جلوه‌هایی از «پیام‌های اعتقادی» عاشورا است. اگر به قیام سیدالشهداء علیه‌السلام از این دیدگاه بنگریم، درس‌‌های عظیمی را خواهیم آموخت و عاشورا را کلاس درسی خواهیم یافت که در سخنان امام و عاشوراییان، متجلی گشته است.

حتی رجز‌های اصحاب امام و خطبه‌های امام و اهل‌بیت، چه قبل از شهادت و چه در مقطع اسارت، پر از نکته‌های عقیدتی است.

علاوه بر بُعد نظری و تبیین خطوط اصلی و روشن دین، تجلی این باورها در عمل آنان، جلوه دیگری از بعد اعتقای مساله است. مثلا «توحید» را نه صرفا از بعد نظری، بلکه توحید در عبادت و اطاعت را نیز در صحنه عاشورا و انقلاب امام حسین علیه‌السلام می‌توان دید و این، بسی آموزنده‌تر و تاثیرگذارتر از جنبه‌ فکری و ذهنی موضوع است. عقیده به خدا و قیامت، نه تنها به صورت یک باور خشک ذهنی، بلکه منشا اثر در زندگی فردی و اجتماعی مسلمان مطرح است و تلاش‌های او را حتی در صحنه مبارزه، جهت می‌دهد. اعتقاد به امامت نیز، نه صرفا در حد یک بحث کلامی و احتجاجات قرآنی و حدیثی در مورد این که پس از پیامبر، چه کسی خلافت دارد، بلکه به عنوان نظام سیاسی و پذیرش ولایت پیشوای صالح و خط مشی منطبق بر قرآن و سنت رسول و این که چه کسی شایسته زمامداری امت اسلامی است، مطرح می‌گردد.

جایگاه اهل‌بیت‌ پیامبر صلی‌الله علیه و آله در جامعه اسلامی نیز از همین زاویه قابل طرح است و نیز اصل مساله رسالت حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله و قرآن و وحی و شفاعت و ... بايد هر کدام به نحوی که دارای «پیام» است، در نهضت عاشورا مورد مطالعه قرار بگیرد. تنها در این صورت است که حرکت عاشورایی در امتداد زمان، گسترش و دوام می‌یابد و نسل‌های امروز و آینده را در مورد خطاب  قرار می‌دهد و هدایتگر می‌شود.

بعد اعتقادی کربلا نباید مورد غفلت قرار گیرد، هم محتواهای عقیدتی که در مجموعه این حماسه متجلی است، هم اساس نهضت کربلا که برای حفظ باورهای ناب از زوال تحریف بود. این هدف مهمی بود که شهید بزرگی همچون ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام فدای تحقق آن شد.

 

در ادامه...


ادامه مطلب
+ نوشته شده در  جمعه بیست و یکم دی ۱۳۸۶ساعت 18:52  توسط سرباز سایبری  | 

 

 

محرم آمد! آماده ای یانه؟ 

 

 

چقدراززندگی خودتو

 

 

 

 صرف امام حسین(ع) کردی؟

  

 

 

دوست داری بری کربلا؟

  

 

 

پیش حسین (ع)...

 

 

 

 تو نینوا؟

 

 

توبین الحرمین؟

 

 

 

روبه روی شش گوشه؟ 

 

 

*تو محرم  پرچم قرمز رو گنبد سیاه

 

 

میشه* 

  

 

*نور سبز توضریح قرمزمیشه* 

 

 

ادّعای شیعه بودن

 

  

 

داریم؟ظاهرمون شیعی!

   

 

 

 باطنمون امّا..........؟!!

+ نوشته شده در  چهارشنبه نوزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 19:53  توسط سرباز سایبری  | 

امام حسین(ع)فرمودند: 

 

 

 

 

من ازروی خود خواهی وخوشگذرانی ویا برای فسادوستم

 

 

گری قیام نکردم بلکه 

 

 

 قیام من برای 

  

 

 اصلاح امّت جدّم(ع) میباشد می خواهم

 

 امربه معروف

 

 

ونهی ازمنکر کنم وبه

 

 

 سیره وروش جدّم(ص) وپدرم علی ابن ابیطالب

 

 (ع)

 

 

 

عمل کنم

+ نوشته شده در  دوشنبه هفدهم دی ۱۳۸۶ساعت 10:19  توسط سرباز سایبری  | 

      محرم آمد

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                           ماه غم آمد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     بزن برسر برسینه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                    مه ماتم آمد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در  دوشنبه هفدهم دی ۱۳۸۶ساعت 10:16  توسط سرباز سایبری  | 

آنان که به کار عشق بودنداُستاد

 

 

 

 

 

 

 

 

کردند زدست دیده ودل فریاد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ازچشم خودت مراقبت کن ای

 

 

 

دوست

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 تاآخرت تورا،نداده است برباد

 

 

 

 

+ نوشته شده در  دوشنبه هفدهم دی ۱۳۸۶ساعت 10:7  توسط سرباز سایبری  | 
 
Image and video hosting by TinyPic 
 
 
امام صادق عليه السلام فرمودند: هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله را ياد كردند، زياد بر او صلوات بفرستيد. زيرا همانا كسى كه يك بار بر پيامبر صلى الله عليه و آله صلوات بفرستد، خداوند در هزار صف از فرشتگان هزار بار بر او صلوات مى فرستد و آفريده اى از آفريدگان خدا باقى نماند، مگر اين كه به خاطر صلوات خدا و صلوات فرشتگانش ، بر او صلوات مى فرستند. و جز نادان مغرور كه خدا و رسول از او بيزارند، كسى از اين ثواب رو نمى گرداند.

از ثواب اين صلوات غافل نباشيد كه يكى از اسرارآل محمد صلى الله عليه و آله است

« اللهم صل على محمد و آل محمد فى الاولين . و صل على محمد و آل محمد فى الاخرين . و صل على محمد و آل محمد فى الملا الاعلى . و صل على محمد و آل محمد فى المرسلين .

اللهم اعظ محمدا الوسيلة و الشرف و الفضيلة و الدرجة الكبيرة . اللهم انى آمنت بمحمد و لم اره فلا تحرمنى يوم القيامة رويته و ارزقنى صحبته و توفنى على ملته و اسقنى من حوضه مشربا رويا سائغا هنيئا لا اظما بعده ابدا انك على كل شى ء قدير اللهم كماآمنت بمحمد صلى الله عليه و آله و لم اره فعرفنى فى الجنان وجهه اللهم بلغ روح محمد عنى تحية كثيرة و سلاما.

همانا كسى كه سه بار در بامداد و سه بار در شب با اين ذكر صلوات بفرستد، گناهانش از بين رفته و خطاهايش محو مى گردد ؛ سرورش دوام يافته و دعايش مستجاب مى شود ؛ به آرزويش رسيده و رزقش زياد مى گردد؛ در مقابل دشمنش يارى گرديده ، اسباب همه خيرها برايش مهيا شده و از دوستان پيامبرش در بهشتهاى اعلى قرار داده مى شود.

برآورده شدن صد حاجت از دنيا و آخرت 

امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه در يك روز صد بار بگويد : « رب صل على محمد و اهل بيته » خداوندصد حاجت او را بر مى آورد كه سى تاى آن مربوط به دنيا و هفتاد تاى آن مربوط به آخرت است .

آمرزش گناهان با اين طريق صلوات 

از امام صادق عليه السلام پرسيدند چگونه بر محمد و آل او صلوات بفرستيم فرمود شما مى گوئيد:

« صلوات الله و صلوات ملائكته و انبيائه و رسله و جميع خلقه على محمد و آل محمد و السلام عليه و عليهم و رحمة الله و بركاته »

گفته شد ثواب كسى كه به اين طريق بگويد چه مى باشد، فرمود: بيرون شدن از گناهان است ، به خدا قسم مثل روزى كه او را مادر زائيده .

ثواب صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله وآ ل او علیه السلام در روز جمعه پس از نماز عصر

امام باقر عليه السلام فرمودند: هنگامى كه در روز جمعه نماز عصر را خواندى ، بگو :

« اللهم صل على محمد و آل محمد الاوصياء المرضيين بافضل صلواتك و بارك عليهم بافضل بركاتك و السلام عليهم و على ارواحهم و اجسادهم و رحمة الله و بركاته »

همانا كسى كه پس از نماز عصر اين صلوات را بفرستد، خداوند صد هزار حسنه براى او نوشته ، صد هزار گناه او را پاك كرده ، به واسطه آن صد هزار حاجت او را برآورده نموده صد هزار درجه براى او مى نويسد.

ثواب گفتن « اللهم صل على محمد و آل محمد » هنگام ركوع ، سجده و قيام

امام باقر عليه السلام فرمود: كسى كه در ركوع ، سجده و قيامش بگويد : « اللهم صل على محمد و آل محمد » خداوند براى او همانند ثواب ركوع ، سجده و قيام را مى نويسد.

با ذكرصلوات بر محمد و آل محمد پرده وحائل برطرف مى شود

حضرت صادق عليه السلام فرمود: پيوسته دعا محجوب است (و ميان آن با استجابتش حجاب و پرده اى حائل است ) تا بر محمد و آلش صلوات فرستاده شود (كه آن گاه پرده و حائل برطرف شود).

بالا رفتن دعا براى اجابت با ذكر صلوات بر محمد وآل محمد

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه دعائى كند و نام پيغمبر صلى الله عليه و آله را نبرد، آن دعا بالاى سرش (چون پرنده اى ) بچرخد، و چون نام پيغمبر صلى الله عليه و آله را برد دعا بالا رود.

كفايت خرج و معونة دنيا و آخرت با ذكر صلوات 

حضرت صادق عليه السلام فرمود: مردى نزد پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد عرض كرد: اى رسول خدا من يك سوم صلواتم را براى شما قرار دهم ، نه بلكه نيمى از صلواتم را مخصوص شما گردانم ، نه بلكه تمامى آن را از آن شما گردانم ، رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: در اين صورت خرج و معونة دنيا آخرت تو كفايت شود، در اين هنگام مردى عرضه داشت : خدا تو را نيكى دهد، چگونه دعايش را به او اختصاص مى دهد؟ امام صادق عليه السلام فرمود: چيزى از خدا نمى خواهد، مگر اين كه قبل از آن بر محمد و آل محمد صلوات مى فرستد.

خدا و فرشتگان بر صلوات فرست صلوات مى فرستد

حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه بر من صلوات فرستد خدا و فرشتگان بر او صلوات فرستند، هر كه خواهد كم فرستد و هر كه خواهد بيش .

صلوات بر محمد و آل محمد از بين برنده نفاق

حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه واله فرمود: آوازهاى خود را به صلوات بر من بلند كنيد، زيرا كه آن نفاق را برطرف سازد.

ثواب كسى كه از ده تا صد مرتبه صلوات بفرستد

اسحاق بن فروخ گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: اى اسحاق بن فروخ هر كه ده بار بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد، خداوند و فرشتگان او صد بار بر او صلوات فرستند، و هر كه صد بار بر محمد و آل محمد صلوات فرستد خداوند و فرشتگانش هزار بار بر او صلوات فرستند . صلوات از خدا آمرزش و رحمت است و صلوات فرشتگان درخواست فروفرستادن رحمت مى باشد.

ثواب صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله 

محمد بن مسلم از يكى از دو امام باقر و صادق عليه السلام حديث كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: در روز قيامت من در كنار ترازوى اعمال هستم . كسى كه گناهانش سنگينتر از كارهاى نيكش باشد، صلواتهايى كه بر من فرستاده است مى آورم تا كارهاى نيكش را سنگينتر نمايم .

فضيلت صلوات بر محمد و آل محمد در اول و آخر هر دعا

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه به درگاه خداى عز و جل حاجتى دارد بايد به صلوات بر محمد و آلش شروع كند، و سپس حاجت خود را بخواهد، و در آخر هم به صلوات بر محمد و آل محمد پايان دهد، زيرا كه خداى عز و جل كريم تر از آن است كه دو طرف (دعا) را بپذيرد، و وسط (دعا) را واگذارد (و به اجابت نرساند) زيرا صلوات بر محمد و آل محمد محجوب نيست (و بدون برخورد به حجابى بالا رود.

فضيلت ذكر صلوات بر محمد و آل محمد در خانه خدا

عبدالسلام بن نعيم گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم : من وارد خانه خدا شدم و هيچ دعائى به خاطر نداشتم جز صلوات بر محمد و آل محمد، فرمود: آگاه باش كه هيچ كس مانند تو (در فضيلت و ثواب ) از آن جا بيرون نيامده است  .

صلوات بر محمد و آل محمد هنگام ياد كردن خدا

عبدالله بن عبدالله دهقان گويد: خدمت حضرت رضا عليه السلام شرفياب شدم ، پس آن حضرت به من فرمود: معناى گفتار خداوندچيست ؟ (كه فرمايد) : و ياد كرد نام پروردگارش را پس صلوات به جا آورد. (سوره اعلى آيه 15) من عرض كردم : يعنى هر زمان نام پروردگارش را به ياد آورد برخاست پس نماز خواند (و صلوة به معناى نماز است ) فرمود: (اگر اين طور باشد) پس خدا به حقيقت تكليفى نابجا و بيرون از طاقت و توانائى كرده است ؟ عرض كردم : قربانت پس معناى آن چگونه است ؟ فرمود: هرگاه نام پروردگارش را ياد كند بر محمد و آل او صلوات فرستد.

مجازات نفرستادن صلوات بر محمد و آل محمد

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر گاه يكى از شماها نماز بخواند و در نماز خود نام پيغمبر صلى الله عليه و اله و (آل او) را نبرد، با اين نماز به جز راه بهشت مى رود (يعنى اين نماز او را به بهشت نخواهد برد) و رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس كه من نزد او نامم برده شود و بر من صلوات نفرستد به دوزخ رود، پس خدايش (از رحمت خود) دور كند. و فرمود:

و هر كس كه من نزدش نام برده شوم و صلوات (فرستادن ) را بر من فراموش كند از راه بهشت به خطا رفته است.

درخواست نجات از آتش و آمرزش گناهان از خدا به حق حضرت محمد صلى الله عليه وآله و اهل بيت او عليهم السلام

امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا بنده اى هفتاد پاييز در آتش مى ماند، كه هر پاييزى هفتاد سال است ، آن گاه از خدا مى خواهد كه بحق محمد و اهل بيتش به او رحم كند. خداى عزو جل نيز به جبرئيل وحى كند كه فرود آى و بنده ام را از آتش خارج كن . جبرئيل عرض مى كند چگونه در آتش فرود آيم ؟ خداوند مى فرمايند، به آتش دستور داده ام كه براى تو سرد شود و ضررى به تو نرساند. عرض مى كند: پروردگارا! جايش را نشانم بده . مى فرمايد در چاهى در سجيل است . آن گاه جبرئيل در جاى او فرود آمده و او را از آتش بيرون مى كشد.

خداوند عزو جل ازاو مى پرسد چند سال در آتش بودى ؟ عرض مى كند: نمى دانم ، خداوند مى فرمايد: هان به عزتم سوگند اگر اين چنين از من درخواست نمى كردى ، همچنان تو را با خوارى در آتش نگاه مى داشتم . ولى بر خودم لازم نموده ام كه هيچ بنده اى از من به حق محمد و اهل بيت او درخواست آمرزش نكند مگر اين كه گناهانى را كه مربوط به من و اوست ببخشم . و امروز نيز محققا گناهان تو را بخشيدم .

شرط رسيدن دعا به آسمان صلوات بر محمد صلى الله عليه و آله وآل محمد است

اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: هيچ دعائى به آسمان نمى رسد، مگر اين كه دعا كننده بر محمد و آل او صلوات بفرستد.

ثواب صد بار صلوات بر محمد و آل او پس از سپيده دم

راوى مى گويد: امام صادق عليه السلام از من پرسيدند نمى خواهى چيزى يادت بدهم كه خداوند با آنصورتت را از حرارت جهنم حفظ كند؟ عرض ‍ كردم : چرا. فرمودند: پس از سپيده دم ، صد بار بگو : « اللهم صل على محمد و آل محمد » تا خداوند صورتت را از حرارت جهنم حفظ نمايد.

ثواب صلوات بر حضرت محمد صلى الله عليه وآله واهل بيت او عليهم السلام

امام صادق عليه السلام فرمود: در كتابى خواندم كه هر كسى كه بگويد: « اللهم صل على محمد و آل محمد » خداوند براى او صد حسنه مى نويسد، و كسى كه بگويد : « اللهم صل على محمد و اهل بيته » خداوند براى او هزار حسنه مى نويسد.

ثواب گفتن « ان الله و ملائكته يصلون على النبى ... » پس از نماز صبح و مغرب

راوى مى گويد از امام رضا عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: كسى كه پس از نماز صبح و مغرب پيش از آن كه برخيزد يا با كسى صحبت كند، بگويد:

« ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما. اللهم صل على محمد النبى و ذريته »

 خداوند صد حاجت او را برمى آورد، هفتاد حاجت در دنيا و سى حاجت در آخرت .

ثواب صد بار صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله درروز جمعه

امام رضا عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه در روز جمعه صد بار بر من صلوات بفرستد، خداوند شصت حاجت او را بر آورده مى نمايد: سى حاجت مربوط به دنيا و سى حاجت مربوط به آخرت .
+ نوشته شده در  یکشنبه شانزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 7:5  توسط سرباز سایبری  | 

سوال : انجام چه نمازی برای امرزش گناهان مفید است؟

پاسخ : این نماز از نمازهایی است که پیامبر اسلام بسیار توصیه کرده اند.

انجام این نماز برای امرزش گناهان بسیار خوب است و زمان معینی برای انجام دادن ان در نظر گرفته نشده است ولی بهتر اسنت در روز جمعه خوانده شود.این نماز دو رکعت است که در هر رکعت بعد از سوره حمد پانزده مرتبه سوره قدر خوانده میشود و همین سوره قدر در رکوع پانزده مرتبه و بعد از رکوع پانزده مرتبه و بعد از سجده پانزده مرتبه خوانده میشود.

در رکعت دوم به همین صورت خوانده می شود ,در این صورت در دو رکعت 210 بار سوره قدر قراعت میگردد و پس از تمام شدن,نماز گزار حاجات خود را از خداوند طلب می کند.

الهم عجل لولیک الفرج   www.p-sarallah.coo.ir

+ نوشته شده در  یکشنبه شانزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 7:3  توسط سرباز سایبری  | 
 
 
گلهای عاشورا به خون می غلطند

گریه بر حضرت سید الشهدا (ع) حرارت جهنم را خاموش می کند .

کيست حسين را ياري کند؟

مداحی عاشورائی 


امام حسين كريمي Play

Download

حضرت رقيه كريمي Play Download
حضرت علي اصغر كريمي Play Download
حضرت حر 1 محمد طاهري Play Download
حضرت حر 2 محمد طاهري Play Download
حضرت علي اصغر محمد طاهري Play Download
حضرت علي اكبر محمد طاهري Play Download
حضرت قاسم محمد طاهري Play Download
روضه علي اصغر محمد طاهري Play Download
طفلان زينب محمد طاهري Play Download
ورود به كربلا محمد طاهري Play Download
حضرت رقيه بني فاطمه Play Download
حضرت علي اصغر بني فاطمه Play Download
حضرت قاسم حداديان Play Download
حضرت علي اكبر حداديان Play Download
حضرت علي اصغر حداديان Play Download
طفلان زينب حداديان Play Download
حضرت رقيه خلج Play Download
حضرت علي اصغر خلج Play Download
حضرت علي اكبر خلج Play Download
ورود به كربلا خلج Play Download
حضرت علي اصغر سيب سرخي Play Download
حضرت قاسم سيب سرخي Play Download
ورود به كربلا سيب سرخي Play Download
امام حسين ميردامادي Play Download
حضرت عبدالله ميردامادي Play Download
حضرت علي اصغر 1 ميردامادي Play Download
حضرت علي اصغر 2 ميردامادي Play Download
حضرت قاسم 1 ميردامادي Play Download
حضرت قاسم 2 ميردامادي Play Download
طفلان زينب ميردامادي Play Download
ورود به كربلا ميردامادي Play Download
حضرت علي اصغر فيضي Play Download
ورود به كربلا ارضي Play Download
+ نوشته شده در  یکشنبه شانزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 7:0  توسط سرباز سایبری  | 

بسيج تاريخچه اي هزاروچهارصد واندي ساله دارد كه بسيج همان مسئله اي است كه درصدر اسلام بوده است انقلاب اسلامي كه نشات گرفته است از اسلام ناب محمدي است ازنخسين روزهاي شروع  انقلاب براي مقابله باتوطئه هاي دشمنان اسلام بسيج درآن سازمان يافته است كه تشكيل آن در دو مرحله صورت گرفته است 0

1-باحركت فرهنگي دربدو انقلاب جهت حفظ دستاوردهاي انقلاب اسلامي0

2-اززمان تصرف لانه جاسوسي آمريكا و آشكارشدن دشمنيهاي آمريكا

( كه جنگ تحميلي نمونه اي از آنست ) كه درنهايت در 5/9/58 فرمان تاريخي حضرت امام (ره ) مبني بر تشكيل بسيج ( ارتش بيست ميليوني ) صادر گرديد0

+ نوشته شده در  شنبه پانزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 15:54  توسط سرباز سایبری  | 
به استقبال محمرم :

فصل بهارگریه وفصل محرم است

             فصل حسین فصل عزا فصل ماتم است

+ نوشته شده در  شنبه پانزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 14:33  توسط سرباز سایبری  | 

بِسمِ الله الرَّحمن الرَّحیم

قال الحُسَین(ع):

لایَنبَغی لِنَفسٍ مُؤمِنةٍ تَری مَنْ یَعْصِی اللهَ فَلاتُنْکِرُ

برای مؤمن شایسته نیست که ببیند کسی خدارا معصیت میکندوازآن جلوگیری ونهی نکند

 

+ نوشته شده در  شنبه پانزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 10:20  توسط سرباز سایبری  | 

زیارت عاشورا قابل

 

برداشت


ادامه مطلب
+ نوشته شده در  پنجشنبه سیزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 11:44  توسط سرباز سایبری  | 

هرکه  دارد هوس

 

    کرببلای

 

 

 ایران بسم الله

 

 

 

ادامه ی مطلب


ادامه مطلب
+ نوشته شده در  پنجشنبه سیزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 11:14  توسط سرباز سایبری  | 

بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

 

 

 

قال الحُسَین (ع):

 

 

 

عَمِیَت عَینٌ لاتَراکَ عَلَیها رَقِیبا

 

 

 

کوربادچشمی که ترامراقب ونگهلان خود نبیند

 

+ نوشته شده در  پنجشنبه سیزدهم دی ۱۳۸۶ساعت 11:5  توسط سرباز سایبری  | 
زیارت عاشورا
 

بسْمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيم اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبدِ الله اَلسَّلامُ عَلَيكَ يَابْنَ رَسُوْلِ الله اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميِر المُؤمِنِيَن وَ ابْنَ سَيِدِ الوَصيّيَن اَلسَّلامُ عَلَيكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِدَةِ نِساءِ العْالَمِينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ الله وَ اَبنِ ثَارِهَ وَالوِتْرَ الْمَوْتُورِ اَلسَّلامُ عَلَيكَ وَ عَلي الَأرواحِ الَّتِي حَلَتْ بِفِنآئِكَ عَلَيكُمْ مِنْي جَمِيعاً سَلامُ اللهِ اَبداً ما بَقَيتُ وَ بَقِيَ الَّليلِ وَ النَّهارُ يا اَبا عَبدِ اللِه لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَ جَلَتْ وَ عَظُمَتِ الُمصيبَةُ بِكَ عَلَينْا وَ عَلي جَميِع اَهْلِ الِأسْلِام وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ اَلمُصيبَتكَ في السَّمواتِ عَلي جَميع اَهْلِ السَّمواتِ فَلَعِنَ اللهُ اُمَّةً اَسَسَتْ اَساسَ الظُّلمِ وَ الجُورِ عَلَيكُمْ اَهْلِ البَيتِ وَلَعَنْ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتي رَتَبِكُمُ اللهُ فيها وَ لَعَنَ اللهُ اُمةً قَتَلَتكُمْ وَ لَعَنَ اللهُ المُمهِدِينَ لَهُمْ بِا لتَمكيِن مِنْ قِتالِكُمْ بَرِئتُ اِلَي اللهِ وَ اِلَيكُمْ مِنهُمْ وَ اَشياعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ وَ اَوْليائهِمْ يا اَبا عَبدِ الله اِني سِلْمٌ ِلِمَنْ سالَمَكُمْ وَ حَربٌ لِمَنْ حارَبَكُم اِلي يُومِ القِيمةِ وَ لَعَنَ اللهُ الُ زِيادٍ وَ ال مَروانَ وَلَعَنَ اللهُ بَنِي اُمَيةَ قاطِبَةً وَ لَعَنَ اللهُ بْنَ مَرجانَةً وَ لَعَنَ اللهُ عُمَرِبْنِ سَعْد وَ لَعَنَ اللهُ شِمراً وَلَعَنَ اللهُ اُمةً اَسْرَجَتْ وَالجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ بِاَبي اَنتَ وَ اُمّي لَقَدْ عَظُمَ مُصابي بِكَ فَاَسئلُ اللهَ الَّذي اَكرَمَ مَقامَكَ وَ اَكْرَمَني اَنْ يَرزُقَني طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ مَنصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلي اللهُ عَلَيهِ وَ الِه اَللّهُمَّ اَجْعَلني عِندكَ وَجيهًا با الحُسَينِ عَليهِ السَّلامُ فيِ الدُنيا وَ الأخِرَةِ يا اَبا عَبْدِ اللهِ اِني اَتَقرَّبُ اِليَ اللهِ وَ اِلَي رَسُولِهِ وَ اِلَي اَمير الُمؤمِنينَ وَ اِلي فاطِمَةً وَ ِالي الْحَسَنْ وَ اِلَيكَ ِبمُوالاتِكَ وَ بالَبرائةِ ِممنِ اَسَّسَ ذلِكَ وَ بَني عَليهِ بُنيانَهُ وَ جَري في ظُلمِه وَجَوْرِه عَلَيْكُمْ وَ عَلي اَشياعِكُمَ بَرِئتُ اِليَ اللهِ وَ اِليكُمْ مِنْهُمْ وَ اَتَقَربُ اِلَي اللِه ثمَّ اِلَيكُمْ بِموالاتِكُمْ وَ مُوالاةِ وَلِيكُمْ وَ بِالبَرائةِ مِنْ اَعدائِكُمْ وَ النّاصِبينَ لَكُمُ الْحَرْبَ وَبالبرآئةِ مِنْ اَشياعِهمْ وَ اَتباعِهمْ اِنيّ سِلمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ وَ حَربٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ وولٌّي لِمَن والاكُمْ وَ عَدُ وٌّ لِمَنْ عاداكٌمْ فَاسُئلُ الله اَلذي اَكرَمَني بِمَعرفَتِكُمْ وَ مَعرفَةِ اَوليائِكُمْ وَرَزَقنِي اَلبرائَةَ مِن اَعدائِكُمْ اَنْ يَجعَلنِي مَعَكُمْ في الدُّنيا وَ الاخرةِ وَ اَن يُثَبِتَ لي عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْقٍ في الدُّنيا وَالأخرةِ وَ اَسَئلهُ اَن يُبَلغَنيَ المَقامَ الَمحمودَ لَكُمُ عِنْدَ اللهِ وَ اَنْ يَرزُقَني طَلَبَ ثاري مَعَ اِمامٍ هُدي ظاهِرٍ ناطِقٍ بالحَقِ مِنْكُمْ وَ اَسئلُ اللهَ بِحَقِكُمْ وَ بِالشَانِ اَلذيِ لَكُمْ عِندهُ اَنْ يَعطنِي بِمصابي بِكُمْ اَفْضَلَ ما يُعطي مُصاباً بِمُصيبةً ما اَعْظَمَها وَ اَعظمَ رَزَيِتها ِفي اِلاسلامِ وَ في جَميعَ السَّمواتِ وَ الارضِ اَللهُمَّ اجْعَلني في مَقامي هذا ِممَنْ تَنالُهُ مِنكَ صلَواتٌ وَ رحمةٌ وَ مَغفِرةٌ اَللهُمَّ اَجْعَلْ مَحيايَ مَحيا محمدٍ و ال مُحمد وَ مَماتي مَماتَ مُحمدٍ وَ ال مُحمدٍ اَللهمَّ اِنَّ هذا يَوْمٌ تَبركَتْ به بنوامَيَةَ وَ ابْنُ اكِلةَ الأَكبادِ الَّلعينُ ابنُ اللعينِ عَلي لِسانِك وَ لِسانِ نَبِيكَ صليَّ الله عليهِ و اله في كُلِ مَوْطِن وَ مَوقِفٍ وَقَفٍ فيهِ نَبيكَ صلي الله عليهِ و اللهمَّ الَعن اَبا سُفيانَ وَ معاويةَ وَ يزيدَ بْنَ مُعاويةَ عَليهِمْ مِنكَ الَّلعنةُ اَبَدَ الابِدينَ وَ هَذا يَوْمٌ فَرِحَتْ به ال زِيادٍ وَ الُ مَروانَ بِقَتلِكُمْ اَلحسُيَن صَلواتُ اللهِ عَليهِ اَللهُمَّ فَضاعَفْ عَليهمُ اللعنَ منكَ وَالعذابِ الأَليمَ اللهمَّ اني اتقربُ اليكَ في هذا اليومِ وَفي مَوقفي هذا وَ اَيام حَيوتي بِالبرآئةِ مِنهم وَاللعنةِ عَليهَمّْ السلامُ پس مي گويي صَد مرتبه اللهمَّ العن اولَ ظالم ظلمَ حقَّ محمد و ال محمد و اخِرَ تابِع له علي ذالكَ اللهمَّ العنِ العصابةَ التي جاهدتِ الُحسين وَشايعتْ و بايِعتْ و تابِعتْ علي قِتله اللهمَّ العنهم جميعاً پس ميگوئي صد مرتبه السلام عليكَ يا ابا عَبداللهِ وَ علي الاَرواح الَّتي حَلت بفنآئِكَ عليكَ مِني سلامُ الله ابداً ما بَقيتُ وَ بقيَ الليلُ وَ النهارَوَ لاجعلهُ اللهُ اخرَ العهدِمني لزيارتكم السلامُ علي الحسين وعلي علي بن الحيسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين پس مي گوئي اللهمَ خُصَّ انتَ اَوّل ظالم باللعن مني وَابدَءُ به اولاًثمَّ الثاني وَالثالث َوَالرابعَ اللهمَّ العنِ يزيد خامساً

 
+ نوشته شده در  چهارشنبه دوازدهم دی ۱۳۸۶ساعت 18:35  توسط سرباز سایبری  | 
 
 
گلهای عاشورا به خون می غلطند

گریه بر حضرت سید الشهدا (ع) حرارت جهنم را خاموش می کند .

کيست حسين را ياري کند؟

+ نوشته شده در  چهارشنبه دوازدهم دی ۱۳۸۶ساعت 18:32  توسط سرباز سایبری  | 

قابل توجه ان دسته از دوستان مشهدی که مایل به همراهی در سفر معنوی راهیان نور هستند.پایگاه بسیج ثارالله مشهد از تمام دوستانی که مایل هستند در این اردو شرکت کنند ثبت نام به عمل می اورد.در صورتی که مایل به همراهی در این اردو هستید جهت کسب اطلاعات بیشتر یا به ادرس مشهد واقع در بلوار وکیل اباد-سه راه کوکا کولا-خیابان کوثر-کوثر8-جنب مسجد ثارالله مراجعه کرده یا با شماره 8815080-0511 تماس بگیرید.زمان مراجعه و تماس هر روز بعد از نماز مغرب و عشا به مدت 2 ساعت .

در ضمن ظرفیت ثبت نام محدود است

www.p-sarallah.coo.ir

+ نوشته شده در  چهارشنبه دوازدهم دی ۱۳۸۶ساعت 13:24  توسط سرباز سایبری  | 
ابو عبدالله دامغانی میگوید :

امام چهارم(ع) از گردو و شکر صدقه می دادند.از حکمت این کار سوال شد.این ایه را خواندند که فرموده : به نیکی و رستگاری نمی رسد تا اینکه از انجه دوست دارید انفاق کنید.

نکته : امام(ع) شکر و گردو را دوست می داشت

+ نوشته شده در  چهارشنبه دوازدهم دی ۱۳۸۶ساعت 13:21  توسط سرباز سایبری  | 
امام صادق علیه‌السلام درباره حضرت حجت علیه السلام می‌فرماید:

در غیبت کبری به جز نزدیکترین دوستان، کسی از جایگاه او اطلاع نخواهد داشت.نیز وارده شده که در غیبت کبری کسی از اقامتگاه او اطلاع ندارد، جز خدمتکاری که متصّدی امور آن سرور است.

مرحوم شیخ مفید می‌فرماید:

اخبار فراوانی از پیشوایان معصوم علیهم‌‌السلام به ما رسیده که برای قائم عجل‌الله تعالی‌فرجه دو غیبت است که یکی طولانی‌تر از دیگری است. در غیبت کوتاه،خواصّ شیعه از جایگاه او آگاهند، ولی در غیبت طولانی او، مردم از اقامت‌گاه اوبی‌خبر خواهند بود، به جز دوستان مورد اعتماد که متصدّی خدمت‌گزاری آن حضرت هستند.

آنچه مسلّم و تردیدناپذیر است این که آن حضرت همه ساله در مراسم حجّ شرکت می‌کندو خانه خدا را زیارت می‌کند، ولی انبوه حج‌گزاران او را نمی‌بینند و اگر بینند نمی‌شناسند. از این رهگذر در طول غیبت آن خورشید جهان تاب، دلباخت‌گان کوی او به حج خانه خدا روی آورده، در مراسم حج به جستجوی او می‌پردازند، و چه بسیار نیک بختانی که توفیق تشرّف و به پیشگاه آن کعبه مقصود و قلبه موعود را در کنار خانه خدا یافته‌اند.لیکن در غیر ایام حج، دلیل قاطعی بر اقامت آن بزرگوار در مکان معیّنی نداریم. فقط اشارات و کنایاتی در برخی از احادیث وارد شده که بخشی از آنها را یاد‌آور می‌شویم.

۱-سرزمین‌های دور دست:

در توقیع شریفی که در سال۴۱۰هجری از ناحیه مقدسه برای شیخ مفید صادر شده است؛ حضرت بقیة‌الله عجل‌الله تعالی فرجه چنین مرقوم فرموده‌‌اند:

اگر چه ما در سرزمین دوردستی سکنی گزیده‌ایم که از جایگاه ستمگران بدوریم – زیرا خداوند مصلحت ما و شیعیان مؤمن ما را در این دیده که تا حکومت دنیا در دست تبهکاران است در این نقطه دور دست مسکن نمائیم- ولی از اخبار شما آگاهیم و هرگز چیزی از شما بر ما پوشیده نمی‌ماند و می‌دانیم که چه گرفتاری و پریشانی به شمار رسیده است...

۲-مدینه طیّبه:

هنگامی‌که از امام حسن عسگری علیه‌السلام پرسیدند:اگرحادثه‌ای بر شما روی داد از فرزند بزرگوار شما کجا سراغ بگیریم؛ حضرت فرمود: در مدینه‌.

امام صادق‌علیه‌السلام نیز به‌هنگام بحث از غیبت کبری می‌فرماید: وه چه جایگاه خوبی است مدینه. ‌ 

۳-کوه رضوی:

امام صادق‌علیه‌السلام از کوه رضوی یاد می‌کند و می‌فرماید:

از هر درخت میوه در آن هست و چه پناهگاه خوبی است برای شخص خائف.وه چه پناهگاه خوبی!... صاحب این امر را در آن دو غیبت است: یکی کوتاه و دیگری طولانی.

۴-جابلقا و جابلسا:

مرحوم نوری می‌نویسد:

اخبار بسیاری هست که از نظر معنی متواترند، و دلالت دارند بر اینکه در شرق و غرب جهان دو شهر به‌نام‌های جابلقا و جابلسا وجود دارند که اهل آنها از انصار حضرت‌ ولی‌عصر عجل‌الله ‌‌‌تعالی‌فرجه هستند و در محضر آن حضرت خروج می‌کنند.

 

۵- بیت‌الحمد:

امام صادق‌ علیه‌السلام می‌فرماید:

برای صاحب این امر خانه‌ای است که به آن بیت الحمد گفته می‌شود. در آن خانه چراغی است که از روز ولادت آن حضرت روشن است و این چراغ تا روزی که آن حضرت با شمشیر قیام کند خاموش نمی‌شود.

۶-جزایر مبارکه:

داستان مفصّل و معروف انباری حکایت از آن دارد که شخص محترمی در مجلسی عون‌الدین وزیر اظهار داشت که من به سال ۶۲۲هجری از زادگاه خود همراه یک کاروان تجارتی به سرزمین بربر رفتیم و از آنجا سفر دریائی خود را آغازکردیم. سرانجام به جزیره‌هائی رسیدیم که همسفران و حتی ناخدای کشتی برای نخستین باربه آن جزیره‌ها رسیده بودند. اسامی آن جزایر عبارت بود از: مبارکه، زاهره، صافیه، ظلوم و عناطیس که ساکنان آنها همگی از شیعیان بودند و بر آنهاپنج نفر از اولاد حضرت صاحب‌الزمان‌عجل‌الله تعالی‌فرجه به نام‌های طاهر، قاسم، ابراهیم، عبدالرحمن و هاشم حکومت می‌کردند.

آنگاه بطور مفصّل از اخلاق و رفتار نیکوی آنها و از صفا و زیبائی بی‌نظیر آنجاسخن گفته است.پس از پایان یافتن سخنان وی، وزیر ناصبی از یکایک حاضران تعهدّ گرفته که این داستان را هرگز نقل نکنند، و آنها تا روزی که آن وزیر زنده بود آنرا مخفی نگه داشته‌اند

+ نوشته شده در  دوشنبه دهم دی ۱۳۸۶ساعت 7:10  توسط سرباز سایبری  | 

قريب به 60 سال از تأسيس رژيم غاصب صهيونيستي مي‌گذرد. دهها و صدها کنفرانس و اجلاس و نشست و همايش در جهان اسلام! برگزار شده و هزاران قطعنامه و اعلاميه و بيانيه و طومار صادر گشته و خدا مي‌داند چند بار رژيم اسرائيل محکوم شده است؛ اما....... اما هنوز نام اين رژيم بر نقشه‌ها خودنمايي مي‌کند و بر سر زبانها مي‌چرخد.در کشورهاي دنيا سفارتخانه و در سازمانهاي جهاني حق رأي دارد و دائماً در سازمان ملل قطعنامه صادر مي‌کند و عليه اين کشور و آن کشور موضع مي‌گيرد و... و هر روز حلقه محاصره را بر ملت مظلوم فلسطين تنگتر و روز به روز نسل‌کشي مردمان ستمديده اين سرزمين را بيشتر و خانه‌هايشان را خراب و فرزندانشان را آواره مي‌کند و...


مي‌دانيد چرا؟!  فکر مي‌کنيد چرا اسرائيل بعد از گذشت نيم قرن هنوز به حيات نامبارک خويش ادامه مي‌دهد؟ آيا به خاطر داشتن سومين ارتش منظم دنياست؟ يا به خاطر داشتن صدها کلاهک هسته‌اي؟...


براي پي‌بردن به جواب اين سوال کمي به دور و بر خود نگاه کنيد و سر و وضع خويش را نظاره‌گر باشيد.
گوشي‌هاي «نوکيا»
Nokia و «موتورولا»Motorola   جيبهاي ما را اشغال کرده است. موسيقي از ام‌پي‌تري پليرهاي «آي پود» IPod به گوش ما مي‌رسد. سي‌پي‌يوهاي «اينتل» Intel تجارت و اقتصاد و فرهنگ و سياست ما را مي‌گرداند و اطلاعات آنها را پردازش مي‌کند و پرينترهاي «اچ‌ پي» HP مطالب ما را به چاپ‌ مي‌رساند . 

بقیه در ادامه مطلب...


ادامه مطلب
+ نوشته شده در  پنجشنبه ششم دی ۱۳۸۶ساعت 12:20  توسط سرباز سایبری  | 

قال الحسين(ع):

عَمِيَت عَينٌ لاتَراکَ عَلَيها رَقِيبا

کوربادچشمي که ترامراقب ونگهلان خود نبيند

 

+ نوشته شده در  پنجشنبه ششم دی ۱۳۸۶ساعت 11:53  توسط سرباز سایبری  | 

أُهَنِّئُکُم بِعِیدِ الغَدیر

 

Congratulation your tide of Qadir

 

عید غدیربرشماشیعیان واقعی امیر المؤمنین(ع)

 

مبارک

 

+ نوشته شده در  پنجشنبه ششم دی ۱۳۸۶ساعت 11:52  توسط سرباز سایبری  | 
كلام الله

غدیر در قرآن 1‏

آیه‌ی تبلیغ؛ سوره‌ی مائده، آیه ی 67‏

 

‏«یا ایها الرسول! بلّغ ما انزل الیک من ربّک، و ان لم تفعل، فما بلّغت رسالته، و الله ‏یعصمک من النّاس...».‏

‏«ای فرستاده! برسان آنچه را از پروردگارت به تو نازل شده، و اگر نکنی پیامش را نرسانده‏ای، و خدا نگه می‌داردت از گزند مردم...».‏

 

زمان، مکان و شأن نزول آیه ی تبلیغ:‏

پیش از ظهر روز هجده‌ ذی حجه‌ی سال دهم هجری، آنَک که پیامبر (ص) به غدیر ‏رسید. پنج ساعت از روز گذشته بود که جبریل این آیت ربانی را آورد و گفت: «ای  محمد! ‏خداوند سلام می‌رساندت و می‌گویدت: «ای فرستاده! برسان آنچه را از پروردگارت بر تو ‏نازل شده» درباره‌ی علی «و اگر نکردی، پیامش را نرسانده ای...». حاجیان که یکصد هزار ‏یا بیشتر بودند، جلو داران‌شان نزدیک جُحفه بودند، جبریل فرمودش تا پیش رفتگان‌شان را ‏برگرداند و پس‌ماندگان‌شان را در آن جا نگه‌دارد و علی را به راهنمایی مردم بگمارد و آنچه ‏را خداوند درباره‌ی او نازل کرده به آنان برساند، و آگاهش کرد که خداوند او را از گزند مردم ‏نگه می‌دارد.‏

 

شأن نزول آیه ی تبلیغ در احادیث اهل سنت:‏

ابو جعفر محمد پسر جریر طبری (م 310هـ) در  کتاب الولایة به سندش از زید پسر ‏ارقم می‌گوید: «چون پیامبر(ص) در بازگشت از حجة الوداع به غدیر خُم رسید، ظهر هنگام ‏بود و هوا بسیار گرم. ‏

دستور داد تا زیر درختان کهن سال را بروبند و جاروب کردند. ‏

ندای نماز جماعت داد؛ گرد آمدیم. ‏

خطبه خواند و فرود: «خداوند بر من نازل کرد که: «آنچه را بر تو از پروردگارت نازل شده ‏برسان، اگر نکردی پیامش را نرسانده ای و خدا از گزند مردم نگه می‌داردت». ‏

جبریل از سوی پروردگارم مرا فرمود که در این جایگاه برخیزم و سیاه و سفید را آگاه سازم ‏که علی بن ابی طالب، برادرم و وصی‌ام و جانشینم و راهبر پس از من است. ‏

از جبریل خواستم که پروردگارم مرا از این مهم معاف کند چرا که می‌دانستم پذیرندگانِ ‏این مهم ‌اندکند و آزار دهندگان و سرزنش‌گرانم بسیار، چرا که علی هماره همراهم بوده و ‏من هماره با او بوده‌ام، تا آنجا که مرا "گوشی" نام نهادند [این نامی بود كه مشركان و ‏كفر برای دست‌اندازی پیامبر بر او گذاشته ‌بودند چون او را زود باور می‌دانستند] و خداوند ‏فرمود «و از آنان کسانی هستند که پیامبر را می‌آزارند و می‌گویند او زود باور است، بگو ‏زود باور برای‌تان بهتر است...»(1) اگر می‌خواهی، نامشان برم و نشان‌شان دهم ، ولی با ‏پوشاندنشان لطف کردم. ‏

لذا خداوند راضی نشد مگر به رساندن پیامش در باره‌ی علی. ‏

پس بدانید ای مردم! که خداوند او را برای شما ولی و امام گماشت، و طاعت او را بر هر ‏یک واجب ساخت، فرمان او جاری و سخن او روا، هر که نسازدش ملعون است و هر که ‏سازدش مرحوم، بشنوید و فرمان برید که خداوند مولای شماست، و علی امام شما، ‏سپس امامت در فرزندانم از نسل اوست تا رستخیز، حلالی نیست جز آنچه را خدا و ‏فرستاده‌اش حلال کرده‌اند و حرامی نیست جز آنچه را خدا و فرستاده‌اش حرام کرده اند. ‏دانشی نیست مگر که خداوند آن را در من گرد آورد و من به علی منتقل کرده‌ام، پس از ‏او ره گم نکنید و از او دست برندارید، اوست کسی که به حق ره نماید و به حق عمل ‏کند، هر که او را انکار کند خدا هرگز توبه‌اش را نپذیرد و هرگز او را نیامرزد و بر خداست که ‏حتماً چنان کند و کیفر دهدش کیفری سخت و جاودانه. ‏

علی پس از من تا آنَک که روزی فرو آید و خلقی باقی باشد برترین مردم است، هر که ‏نسازدش ملعون است، سخنم سخن جبریل است و سخن جبریل سخن خداوند، پس هر ‏کسی بنگرد برای فردا چه پیش هشته. محکمات قرآن را دریابید و متشابهات آن را پی ‏نگیرید، که هرگز آن را برایتان تفسیر نکند جز این کسی که من دستش را گرفته‌ام و ‏بازویش را چسبیده‌ام.  ‏

آگاه‌تان می‌کنم که: هر که را مولای اویم این علی مولای اوست، ولایت او از سوی ‏خداست که بر من نازل فرمود. ‏

هان که ادا کردم، هان که رساندم، هان که شنواندم، هان که روشن ساختم. ‏

پس از من رهبری مؤمنان بر هیچ کس جز او روا نیست». ‏

سپس علی را بالا کشید تا آنجا که پای علی به زانوی پیامبر(ص) رسید و فرمود: «ای ‏مردم! این برادرم، وصی‌ام و در‌ بردارنده‌ی دانشم و جانشینم بر هر که به من ایمان آورده، ‏و بر تفسیر کتاب پروردگارم» ‏

و بنا به روایتی: «خدایای! دوست بدار هر که را دوست داردَش و دشمن باش هر که را ‏دشمنی ورزدش و نفرین کن هر که را انکار کندش و خشم کن بر هر که حقش را انکار ‏نماید. ‏

خدای! به هنگام بیان این سخنان درباره‌ی علی، نازل فرمودی که: «امروز دینتان را برایتان ‏کامل کردم» به امامت علی، پس هر که به او اقتدا نکند و به کسانی از فرزندانم که از ‏نسل اویند تا رستخیز، آنان که کرده‌هاشان تباه شود و جاودانه در دوزخند...».‏

+ نوشته شده در  چهارشنبه پنجم دی ۱۳۸۶ساعت 18:25  توسط سرباز سایبری  | 
محتواى غدير حقيقتى ابدى است

غدير

اصولاً نگريستن به واقعه غدير به چشم يك امر تاريخى كه قرونى بر آن گذشته است, نگريستن به واقعه غدير بر خلاف فهم دين است و نيز بر خلاف فهم اين واقعه.

 صورت ماجراى غدير, يك امر تاريخى است كه 14 قرن بر آن گذشته است, اما محتواى آن چه بوده است؟

 بر خود اسلام نيز 14 قرن گذشته است؛ بر دعوتهاى اسلام: دعوت به يكتا پرستي, حريت, عدالت, نماز و زكات و جهات و امر به معروف و نهى از منكر نيز 14 قرن گذشته است, اما اينها حقايق زمانى نيستند, حقايق ابديند. اينها را با واحد (زمان) نمي توان سنجيد, با واحد (انسان) و واحد (حيات انساني) بايد سنجيد. و به ديگر سخن, اينها حقايق خداييند كه تا جاودان دگرگونى نيابند, چنانكه قرآن فرموده است: "ولن تجد لسنة الله تحويلا". محتواى غدير نيز يكى از همين حقايق خدايى و ابدى است, كه تا هر لحظه كه فجر بدمد و طلوعى باشد و روزى آيد, حقيقت آن ـ از نظر منطقى الهى بايد حكم بر زندگى و زندگيها باشد.

اگر بخواهيم در اين باره ساده تر سخن بگوييم, يعنى سخنى بگوييم در سطر مسائل ملموس انساني, بايد به كلام دكتر عبدالعزيز الدورى توجه كنيم:

تاريخ امت اسلام, يك واحد پيوسته و مربوط به هم است, مانند حلقه هاى يك زنجير يا بستر يك رود, كه پاره اى از آن, زمينه پاره ديگر است. وضع كنونى امت, نتيجه سير تاريخى گذشته است, و سرآغاز راه گشايى به سوى آينده. بنابراين, در تاريخ ما هيچ انقطاع و گسستگى وجود ندارد و هيچ پديدهاى در آن, بدون ريشه و زمينه پيشين وجود نمي يابد. پس براى درك وضع كنونى امت (و اينكه چه علتهايى باعث انحطاط امت شد, و چه چيزهايى هم اكنون موجب پيش افتادن مى شود), بايد ريشه هاى فرو رفته در گذشته و روش زندگى امت را در خلال قرون و اعصار پيشين درك كنيم. اين سخن بدان معنى نيست كه بايد به عقب بر گرديم, نه, بلكه به اين معنى است كه بايد ذات و هويت امت مسلمان را (با تامل در گذشته, و چگونگى حكومتها وزندگانى ها) بفهميم و با كنار ريختن پوسته هاى صرفاً تاريخى آن, براى حركت دادن مسلمانان به پيش, يك جنبش سازنده تدارك بينيم. هر امتى دوره هاى انقلابى داشته است. در تاريخ اسلام نيز دوره هاى متفاوتى وجود يافته است. ممكن است تاثير يك دوره بسيار دور, در وضع كنونى امت, از يك دوره بسيار نزديك بيشتر باشد... (1)

اكنون با توجه به آنچه گفته شد, حتى يك خواننده جوان ـ كه شايد خود را فارغ از اين بحثها و چند و چونها تصور كند, يا سرى در اين سرها نداشته باشد, يا اطلاعاتى در اين مقوله به دست نياورده باشد ـ مى تواند بفهمد كه اين همه اهتمامى كه هم از روزگاران قديم به مسئله غدير مى شده است و تاكنون نيز ادامه دارد, از اينجاست. و از اينجاست كه پس از پيامبر اكرم, على بارها بدان احتجاج كرده است (2). و همين گونه شخصيتهاى اسلامى ديگر, مانند بانوى اكرم فاطمه زهرا, امام حسن مجتبي, امام حسين, عبدالله بن جعفر, عمار ياسر, اصبغ بن نباته, قيس بن سعد انصارى, و حتى عمر و بن عاص و عمر بن عبدالعزيز و مامون عباسى .(3)

و از اينجاست كه امام محمد باقر و امام جعفر صادق و امام على بن موسى الرضا, (ع), غدير را مطرح كرده اند و روز غدير را عيد مى گرفته اند و به مردم يادآورى مى كرده اند كه "غدير" بزرگترين عيد اسلام است.

ثقة الاسلام كليني, در كتاب "كافى" (4) روايت كرده است, به اسناد خويش, از حسن بن راشد كه:

به امام جعفر صادق گفتم: "فدايت شوم, براى مسلمامانان بجز دو عيد (فطر و قربان) عيد ديگرى هست؟" فرمود:"آرى اى حسن! عيدى است از اين دو برتر وبالاتر". گفتم: "آن عيد كدام است؟" فرمود: "روز نصب اميرالمومنين به پيشوايى امت".

نيز فيّاض بن محمد بن عمر طوسي, به سال 259, در حالى كه به90 سالگى رسيده بوده است, جريان روز غديرى را شرح داده است كه در آن روز, به حضور امام ابوالحسن على بن موسى الرضا(ع) رسيده است. فياض بن محمد طوسى گويد:

در آن روز غدير, ديدم كه امام رضا, جمعى از دوستان خود را براى صرف غذا نگاه داشته بود. به خانه هاى آنان طعام و هديه و جامه حتى انگشترى و موزه(کفش) فرستاده بود. سر و وضع دوستان و خدمتگاران خود را تغيير داده بود. در آن روز با وسايل پذيرايى تازه ـ غير از آنچه در ديگر روزها در خانه امام به كار مى رفت ـ از آنان پذيرايى مى شد, و امام همواره فضيلت و عظمت آن روز را و سابقه ديرينش را در تاريخ اسلام شرح مى داد (5)

در اينجا كه سخن در استدلال و استشهاد به حديث غدير است و جريان نصب اميرالمومنين على بن ابيطالب (ع) به امامت و خلافت, به دست خود پيامبر اكرم (ص), و در حضور120 تن مسمان, آن هم در ميان راه و در دل بيابانى تفتيده و در شرايطى مهم, ممكن است اين سوال براى برخى پيش آيد كه چرا در روز سقيفه كه جريان به خلافت رسيدن خليفه اول, ابوبكر بن ابى قحافه, پيش آمد, خود امام به حديث غدير استشهاد نكرد؟

پرستش شيخ سليم بشرى مصرى (نامه 101)

خوب است اين پرستش و پاسخ آن را, از زبان دو عالم بزرگ سنى و شيعه بشنويم. اين دو عالم, يكى شيخ سليم بشرى مالكى مصرى شبرخيتى (1248 ـ 1335 ه'.ق) است, از عالمان بزرگ مصر در سده اخير, كه دو بار به رياست الازهر رسيد. (6) و ديگرى, مصلح علامه سيد عبدالحسين شرف الدين موسوى عاملى لبنانى (1290 ـ 1377) از بزرگان علما و مراجع و مصلحين و فقه اى اجتماعى و آزاديخواه شيعه.

ميان اين دو عالم مسلمان, 112 نامه, در مسائل دقيق دينى و ايدئولوژيكى اسلامى ردوبدل شده است. نامه هاى شيخ سليم شبرى نوعاً به صورت پرسش است و طرح موضوع, و نامه هاى شرف الدين پاسخ و توضيح. البته در آخرين نامه هاى سليم بشرى, به يك سلسله اعترافات بر مى خوريم در برابر حقايقى كه سيد شرف الدين ابراز داشته است. اين نامه ها, بجز نثر بليغ و بلندى كه دارد و نمونه عالى بلاغت عربى است, حاوى بسيارى از حقايق اسلام است, با بيانى روشن و منطقى و جذاب. مجموعه اين نامه ها كتاب كم مانند "المراجعات" را پديد آورده است, كه متن عربى آن تاكنون بارها به چاپ رسيده است (7) و به چند زبان نيز گردانيده شده است.

شيخ سليم بشرى, در نامه 101, با اشاره به پذيرفتن حقايقى كه شرف الدين در نامه هاى پيشين بر او عرضه داشته است چنين مى گويد:

حقيقت محض آشكار شد, خدا را شكر. تنها يك چيز مانده كه ناشناخته است و من از آن تصور روشنى ندارم. آن را با تو در ميان مى گذارم تا پرده از آن برگيرى و علتش را بازگويي. چرا امام, در روز سقيفه, با ابوبكر و بيعت كنندگان با او, به نصوصى (احاديث صريحى) كه درباره خلافت او بود, و شما شيعه همواره تكيه تان بر اين نصوص است, استدلال نكرد؟ آيا شما شيعه, از خود علي, بهتر از اين امور خبر داريد؟

پاسخ شرف الدين (نامه02 1)

همه مردم مى دانند كه امام و ديگر دوستانش, از بنى هاشم و غير بنى هاشم, در بيعت با ابوبكر حضور نداشتند و پا به سقيفه نگذاشتند. آنان از سقيفه و آنچه در سقيفه مى گذشت دور بودند. آنان با همه وجودشان سر گرم مصيبت بزرگ بودند: مرگ پيامبر, و به وظيفه واجب و فوري, كفن و دفن پيامبر (ص) پرداخته بودند. و جز به اين حادثه به چيزى نمىانديشيدند. از طرف ديگر, تا آنان مشغول جمع كردن بدن پيامبر و اداى مراسم نماز و دفن او بودند, مردم سقيفه كار خود را كردند و مسئله بيعت با ابوبكر را سر و صورت دادند. و از باب رعايت احتياط و دور انديشي, در برابر هر نظر يا حركت مخالف, كه باعث درهم ريختن تشكيلاتشان مى شد, متفقاً ايستادگى مى كردند.

غدير

بنابراين, على كجا بود و سقيفه كجا؟ على كجا بود و ابوبكر كجا؟ على كجا بود و بيعت كنندگان با ابوبكر كجا؟, تا بتواند براى آنان استدلال كند. و پس از آنكه جريان سقيفه راه افتاد و زمام امور را آنان به دست گرفتند, شد آنچه شد, از سويى زيركى كردند و از ديگر سو قلدرى و خشونت نشان دادند. و چنان شد كه نه على و نه غير علي, هيچ كس نمى توانست به حيث استدلال كند. كسى گوش شنيدن يا امكان انعطاف به طرف مضمون حديث نداشت؟ آيا در زمان ما, چند نفر مى توانند با كسانى كه قدرت را در دست دارند درافتند, به طورى كه قدرت آنان را از ميان بردارند و دولتشان را سرنگون كنند؟ و آيا اگر كسى قصد چنين كارى داشته باشد آزادش مى گذارند؟ هيهات, هيهات. و اكنون تو گذشته را با زمان حاضر بسنج, كه مردم همان مردمند و زمانه همان زمانه است.

از اينها گذشته, على در آن روز, براى استدلال و استشهاد, نتيجه اى نمى ديد جز بر پا شدن فتنه و آشوب و در آن شرايط (كه اسلام دوران نخستين خويش را مى گذرانيد و نهال دين تازه كاشته شده بود), ترجيح مى داد كه حق او ضايع شود اما شر و آشوبى برپا نگردد. على بخوبى متوجه خطرهايى بود كه دين اسلام و كلمه (لا اله الا اللّه)  را تهديد مى كرد. در واقع, على بن ابيطالب در آن ايام به مصيبتى گرفتار شده بود كه احدى بدان گونه مصيبت گرفتار نشده است, زيرا بار دو امر بزرگ بر دوش على سنگينى مى كرد: يكى خلافت اسلام, با آنهمه نص و وصيت و سفارشى كه از پيامبر درباره آن رسيده بود, و اينهمه, متوجه على بود و در گوش او فرياد مى كشيد و با شكوهاى دلگداز و جگر خراش او را به شور و حركت فرا مى خواند. دوم آشوبها و طغيان هايى كه ممكن بود منتهى شود به از هم پاشيدن جزيرة العرب و مرتد شدن اعراب نو مسلمان, و ريشه كن شدن اسلام و مى دان يافتن منافقان مدينه و ديگر اعراب منافق و دو رويى كه به نص قرآن, اهل نفاق و دو رويى بودند و كافر ماجراتر و نفاق پيشتر از هر كس ديگر بودند و از هر كس ديگر دورتر بودند از فهم و هضم حدود احكام خدا (8) و اينان با از ميان رفتن پيامبر (ص) قوت يافته بودند. آرى مسلمانان در آن روز, پس از رحلت پيامبر, مانند گلهاى بودند سيل زده, در شبى زمستانى, گرفتار شده ميان گرگهاى خونخوار و حيوانات درنده و مسيلمه كذاب و طليحة بن خويلد و سجار بن حرث, و رجاله هايى كه دور و بر اينان گرد آمده بودند و براى محو اسلام و مسلمين پاى مى فشردند. علاوه بر اين, دو امپراطورى روم و ايران, در آن روزگار, در كمين اسلام بودند. و به جز اينها همه, ده ها مانع و مشكل ديگر بود كه همه در حال كين توزى با محمد و خاندان محمد و اصحاب محمد بودند و براى گرفتن انتقام خود از اسلام (كه همه اعتبارات اشرافى و امكانات مختلف استثمار را نابوده كرده بود), به هر وسيله اى دست مى زدند. مى خواستند اسلام را براندازند و ريشه اش را بكنند. و در راه اين مقصود, با نشاط و شتاب گام بر مىداشتند. چون مى ديدند كه با مرگ رهبر اسلام, براى كارشكنى و تخريب فرصت خوبى پيش آمده است. از اين رو مىكوشيدند تا اين فرصت را مهار كنند و از بى سرپرست شدن مسلمانان, پس از استقرار يك نظام داخلى, بهره گيرند. آرى, در چنين شرايطي, على بر سر دو راهى بزرگ رسيد. و طبيعى بود كه مانند على بن ابيطالبي, حق خلافت خويش را فداى اسلام و مسلمين كند و چنين هم كرد. نهايت براى اينكه نظريه خلافت حقه اسلام را, كه خلافت خودش بود, حفظ كند و در برابر كسانى كه حق اسلامى خلافت را از او سلب كردند (9) موضعگيرى لازم را كرده باشد ـ البته آن هم باز به صورتى كه شق عصاى مسلمين نشود و فتنه برنخيزد و فرصت به دست دشمن داده نشود ـ براى اين مقصود, در خانه نشست و بيعت نكرد, تا اينكه او را بزور ـ اما بى خونريزى ـ از خانه به مسجد آوردند. در صورتى كه اگر على خود به پاى خود براى بيعت رفته بود, حجتى براى خلافت او نمي ماند و براى شيعه (و هر طالب حقّى) برهان حق آشكار نمى گشت. اما على با اين روش خود, دو كار كرد:

 هم اسلام را حفظ كرد و هم صورت شرعى خلافت حقه اسلام را نفراموشاند. و چون نگريست كه در آن روز و آن شرايط, حفظ اسلام و خنثى كردن فعاليتهاى دشمنان اسلام, متوقف است بر عدم درگيرى او (با سران امت), چنين كرد و با خلافت سقيفه در نياويخت. و اين همه براى حفظ امت بود, و حراست شريعت, و نگهداشت دين, و چشمپوشى از مناصب خويش براى خدا, و اداى امرى كه شرعاً و عقلاً بر او واجب بود, يعنى علم به اهم (حفظ اسلام و مسلمين) و ترك مهم (حفظ خلافت حقه), در مرحله اى كه دو تكليف تعارض كنند. اين است كه شرايط و محيط آنروز, نه به على اجازه مى داد كه شمشير در ميان مردم گذارد, و نه جامعه آن روز مدينه را ـ جامعه نو مسلمانان را ـ زير ضربه هاى استدلال و سخنرانى و تكفير و تخطئه آ خرد و منزلزل و متشنج سازد. و با اين همه كه گفتيم, على و اولاد على و عالمان شيعه, از آن روز تا امروز, همواره با روشى حكيمانه, احاديث وصايت را ذكر كرده اند و نصوص روشن نبوى را در اين باره نشر داده اند. چنانكه بر مردم آگاه پوشيده نيست. والسلام (10)

تذكار

در اينجا عبارت اين سيد شريف علوي, و عالم بزرگ و مجاهد شيعى, كه مقام او در بيان حقايق آل محمد و مبانى تشيع, مورد قبول همه است, اين است :

و مع ذلك فانه (علياً) و بنيه, و العلماء من مواليه, كانوا يستعملون الحكمة فى ذكر الوصية, و نشر النصوص الجلية...

و بدين گونه شرف الدين, به اين حقيقت اشاره مى كند كه خود امام على و ديگر امامان و عالمان شيعه, در مورد ياد كردن حق خلافت و خلافت حق, همواره حكمت را رعايت مى كردند و با به كار بردن فرزانگى و هوش و درايت, در آن باره سخن مى گفتند. مصالح اسلام و مسلمين و مصالح خود حق را در نظر مى گرفتند و هم شرايطى زمانى و مكانى و ديگر مقدمات و مقارناتى را كه رعايت آنها براى نشر حق و تربيت مردم بر پايه مبانى حق لازم است. اين حالت در بزرگان معاصر, از جمله خود صاحب (الغدير) نيز مشاهده مى شد. بنابراين, آيا درست است كه عدهاى اشخاص گوناگون, با صلاحيت و بى صلاحيت, با سواد و بيسواد, وارد به قضايا و غير وارد و ناآشنا به مسائل زمان و نسل و سياست دنياى اسلام, مولف سطحي, روضه خوان و از اينگونه اشخاص, به نام دفاع از امامت و نشر مبادى والاى تشيع و تفهيم مقام ولايت و... وارد معركه شوند و خود را صاحب ولايتى بدانند و از منبر و تاليف استفاده كنند و هيچ حكمتى را در نظر نگيرند... اين كارها, جز انحطاط بخشيدن به ذهن دينى جامعه و تبديل كردن ايدئولوژى عالى تشيع به يك سلسله مسائل از هم گسسته و بى حكمت, هيچ نتيجه ندارد. و چه بسا باعث تزلزل اركان معنويت شود. خدا خود جامعه را از نتايج سوء اعمال دانسته يا ندانسته اينان نگاه دارد.

اين بود سخنى كوتاه درباره اهميت جوهرى واقعه غدير. و خلاصه اينكه درست است كه اكنون سالها از اين واقعه گذشته و تاريخ سير خويش را كرده است, اما اين حقيقت از چند نظر, براى هر مسلمان, در هر روز, مطرح است, از جمله از نظر عقيده ديني, چه حقيقت غدير, براى مسلمانى كه به پيامبر ايمان آورده است و مى خواهد از گفته ها و دستورهاى پيامبر پيروى كند و سنت پيامبر را عملى سازد و هيچيك از خواسته ها و ارشادات او را ترك نكند, تا دامنه رستاخيز مطرح است, و جزو حقيقتى است كه همواره با خورشيد طلوع مى كند و در متن لحظه ها تكرار مى شود. از نظر عملى و اجتماعى و پيدا كردن خط مشى سياسى ـ دينى در راه مبارزات انسانى و ضد استعمارى ـ كه امروز يگانه وظيفه اهل قبله است ـ نيز چنين است. چرا؟ چون از نظر اجتماعات انسانى و اسلامي, اگر مفهوم غدير, جديت خويش را در اذهان و افكار بازيابد, به بازسازى موفق خواهد گشت. و از اين رهگذر مى توان جوامع اسلامى را متوجه يك وحدت جوهرى و حكومت راستين اسلامى كرد, حكومتى مسانخ با حكومت معصوم.

به عبارت ديگر, اگر امروز, روز غدير (18 ذيحجّه) سال 10هجرى نيست, و على بن ابيطالب در ميان ما نيست, و ما در آن روز نبوديم و در حضور پيامبر با او بيعت نكرديم, اما به حكم مبانى دينى و اسناد متواتر و قطعى اسلامى سنّى و شيعي, مسلمانان بايد, هم اكنون, در سطر رهبرى, به دنبال خواسته پيامبر روند, خواسته پيامبر در اين روز. و آن خواسته بيعت با رهبريى است مسانخ رهبرى على .و اطاعت از آن.

+ نوشته شده در  چهارشنبه پنجم دی ۱۳۸۶ساعت 7:0  توسط سرباز سایبری  | 

لالا لالا گل لاله، چرا اضغرم بی حاله

............کودک نخورده شیرم ، بمیری منم می میرم

مهدی مختاری-ماتم کده ثارالله

 

 

                                                                                                                           

 

 

 

دریافت فایل

مداحی دانلود

حجم فایل :483 kb مدت زمان 3:53

________________________

امام علی (ع):

.

جهاد زن خوب شوهرداری کردن اوست .

+ نوشته شده در  چهارشنبه پنجم دی ۱۳۸۶ساعت 6:53  توسط سرباز سایبری  | 

 

                                                یا فاطمه معصومه (س)

 

ذکر لبم ماه شبم یا فاطمه معصومه    

                                      گوهر ما کوثر ما یا فاطمه معصومه   

شده ام چون گدا یا رب سر خوان تو مهمان

                                    که مگر بر محبانت بنمایی تو احسان

گوهر ما کوثر ما یا فاطمه معصومه

                                       ذکر لبم ماه شبم یا فاطمه معصومه

حرمت کعبه دلها حرمت فاطمیون

                                   به هوای تو مرغ دل کنم از سینه بیرون

قبله جان روح و روان یا فاطمه معصومه

                                   ذکر لبم ماه شبم یا فاطمه معصومه        

 

 

+ نوشته شده در  یکشنبه دوم دی ۱۳۸۶ساعت 12:58  توسط سرباز سایبری  | 

امام صادق (ع) فرمودند :

امام سجاد(ع) هنگام نماز لباس پشمی خشن می پوشیدند و در مکان زبر و سخت به نماز می ایستادند و بر زمین سجده میکردند

+ نوشته شده در  شنبه یکم دی ۱۳۸۶ساعت 12:44  توسط سرباز سایبری  |